-
Ostatnio w Warsztacie
-
infelia 190
@Waldemar_Talar_Talar Czas pędzi i spódnice się wydłużają. Świetny pomysł.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 57 odpowiedzi
- 878 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 465 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 506 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 853 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 784 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Deonix_ · Opublikowano
Generalnie mi się nawet podoba, klimatyczny, obrazowy, puenta wyrazista, pełna emocji. Ale jako ta perfidna szczególara zastanawiam się nad rolą kropek przed wykrzyknikami i tym wersem:Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
początkowo odczytałam to jako dopełniaczówkę będącą jednocześnie oksymoronem, ale z kontekstu wnioskuję, że to tylko miejscowienie akcji w czasie, stąd - moim zdaniem - spokojnie mogłaby tu zaistnieć inwersja: Mroźnej nocy obiecałeś mi ciepło, bez szkody dla brzmienia, ten wiersz nie jest przecież regularnie rymowany. I jeszcze: Osobiście pozbyła bym się tutaj przecinka po "rany" napisała wypełniają, bo w ten sposób właśnie ten tekst odbieram, tak rozumiem tę frazę. Fakultatywnie można by jeszcze w ostatnim wersie dać na końcu wielokropek, ale to tylko moje widzimisię :) Tyle na tę chwilę, reszty nie ruszam :) Pozdrawiam :) Deo -
Przez Deonix_ · Opublikowano
Świetny wiersz, piękne obrazowanie z żywiołami w tle, puenta mi jakoś klimatem wewnętrznie bliska. Pozdrawiam :) Deo -
-
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
rozkrzyżowane polne drogi w tęsknocie chłoną czas wędrują w ślad za stopami mimo upływu tamtych lat wydeptanymi szlakami pędzone wiatrem dusze drzew przysiadły na rozdrożu wśród tych żyjących polnych mar i otoczone marzeniami w zmęczonym niespełnieniu tylko przydrożny zbutwiały krzyż przydaje sensu minionych chwil w oczekiwanemu rajskich drzew a zwłaszcza temu jedynemu z zakazem przeklętemu w cichej nadziei ciągle żywe -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Migrena Przepiękny błękit uczuć - miękki, głęboki, niosący ciszę i światło. W tym morzu słów czuje się coś świętego - jakby miłość była modlitwą, nie wyznaniem. Zatrzymałam się na chwilę, żeby posłuchać, jak morze oddycha duszą dwojga ludzi. Dziękuję - za tę sól i ten spokój.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi