Największa życiowa tragedia.

[Rolek]

Największa życiowa tragedia.

 

Kiedy Ponury Kosiarz tu przyjdzie,

Szast-prast robota mu wyjdzie.

Wszak we żniwach jest wprawiony

W wielu wojnach doświadczony.

 

A w szpitalach, domach i na drogach

Jeśli stoisz na swych nogach,

On cię szybko z tej marności

Przeniesie do jasności.

 

Kiedy nie masz wiary w sobie

Coś innego dadzą tobie.

Więc tęsknota, niebyt wieczny

Stanie bardzo się konieczny.

 

Największa w życiu tragedia,

podaje twoja encyklopedia.

“Omnis moriar” na kamieniu

Albo znajdziesz się w więzieniu.

[Krzysic4 czarno bialym]

Czytając ten wiersz 

Zrywałeś mi skalp

I chciałem krzyczeć A aaa 

Bo to jest

czysta masakra

 

Te rymy

i kosiarz

i jego kosiarka 

I jej wyrczący

silnik 

 

Sprawiły że chciałem 

Pociachać się nożem 

By wiersza tego 

Nie czytać już innym