to losy kotów niebiosa

[Perykles]

czemu żadna już postać zera nie może zostać
na małym atomowym śmietniku nogi?
czemu zaklepuje ostatnie miejsca na bazarze klops?
a smutek mi towarzyszy jak liście?
jak liście
jak liście

 

''ja '' czyli mały prezes świadomości
kropka
wśród drzew
mały obcy

gubię się śmiało gdyż już mnie szukają
na końcu zdania
nie rób nic tylko zachowaj milczenie
nie rób z siebie idioty

 

uważność
się mielę i tak
po okręgu uciekam
ewentualnie
w samym środku zdarzenia

 

hej
są Ci ludzie wśród zdarzeń...

 

oni są na stacji 
zerwali odeszli by się znowu stopić ze sobą
koty
uciekają

 

ludzie dziurawi
niewyraźni
niosą się w snach 
ludzie wchodzą w krzaki malin
rzeczywiście
zostają już same owoce
doskonały zbiór cudowny
obudź się
poczuj

 

to losy
to losy kotów 
niebiosa