wzniesienia i równiny

[Koziorowska]

scałowuję buńczuczną ciszę

pokorę bez prawa zwrotu

z śnieżnobiałych korali twoich niemych słów

spływających z czułością

na zatrzaśnięte powieki

pod obłokiem

 

bezdenne dłonie suną

poprzez wzniesienia i równiny

na szczegółowej mapie ciała

z którego na chwilę

wyprowadziła się dusza

nie mogła spać

 

zanim rozstąpią się nasze krzyki

zanim żarliwość osiądzie solą

na bolesnych skroniach

odnajdę cię w mojej kołysce tuż obok

najukochańszego z urojeń

jakie wyśnić mogą tylko wierzący

w rychły czas

jakie szukają wzruszenia pośród

zjednoczonych westchnień

 

paroksyzmów strachu

kropli potu

gęsiej skórki

[Gość Natalka16]

@Koziorowska Była nadzieja na erotyk na początku, trudno.

[Koziorowska]

Jeśli jest tu ktoś, kto chce więcej, zapraszam: 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Gość Natalka16]

@Koziorowska Jak mnie to nie zdołuje, to zajrzę.

[Koziorowska]

@Natalka16 Kurczę, starałam się, żeby nie dołowało...

[Gość Natalka16]

@Koziorowska Żyję, ktoś chyba robił tę stronę, bo o autorce jest w 3 os. lp. Niemniej gratuluję.

[Koziorowska]

@Natalka16 O, dziękuję. Stronę robiłam sama. Tak jakoś mi się napisało w 3 os.