Architekt słów

[Marsjanin]

Arystokrata z piórem.

Architekt świata w którym czule się zrelaksujesz.

Tu epicentrum słów jak tornada słup wiruje.

A każdy wers śpiew duszy rejestruje.

Tworzące się tu wiry, wchodzą w myśli labirynt.

Spragnione poetyckiej siły jak krwi wampiry.

Literacki zapał w każdej cząsteczce hemoglobiny.

Ukryty niczym profity z których nie rozliczają się PIT-y.

Romantyczny polityk słów. Marsjański plastyk snów.

Piszący prosto z serca przędzarz lekkoduch.

Wpleciony w babiego lata nitek korowód.

Zbyt skromny na autorytet dla narodu.

Manewrujący na szachownicy liter polu.

Tworzący pięknych zdań zbytek moduł.

Robiący z alfabetu pożytek z domieszką miodu.

Hieroglifów rymu zapisanych na ścianie czynu przez ogół.

Wszystkich poetów będących częścią tego globu.

Podpisujących się pod treścią tego wywodu.