słońce zachodzi jak dojrzała dynia
liście się ścielą czerwono złociście
kąśliwy podmuch dywany rozwija
pajęczyn szarpiąc strzępy obwisłe
srebrzą poranki wyburzałe pola
szara kurtyna zapada na dale
głowy latarni w mglistych aureolach
światłem się dzielą coraz wytrwalej
depresja czasu zwężenie przestrzeni
wrażliwe dusze znowu w kleszczach trzyma
i jeszcze ciepła myśl może coś zmienić
gdy już w oddali czai się zima
słońce zachodzi jak dojrzała dynia
liście się ścielą czerwono złociście
kąśliwy podmuch dywany rozwija
pajęczyn szarpiąc strzępy obwisłe
srebrzą poranki wyburzałe pola
szara kurtyna przesłania dale
głowy latarni w mglistych aureolach
światłem się dzielą coraz wytrwalej
depresja czasu zwężenie przestrzeni
wrażliwe dusze znów w kleszczach trzyma
i jeszcze ciepła myśl może coś zmienić
gdy już w oddali czai się zima
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Przez Annna2 · Opublikowano
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
Przez violetta · Opublikowano
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Annna2 no już jem to znaczy znowu muszę przejść w tryb przygotowania do zabiegu ale tym razem przechytrzę los bo bez zabiegu
