Moja modlitwa

[Farras]

Tak blisko, a tak daleko,

Posłałeś Panie me serce.

I choć w mym żalu nie ma nic złego,

Odbiera mi w tym świecie miejsce.

W codziennej modlitwie brakuje trwogi,

A rankiem nie budzą mnie ptaki.

I nic nie czuję, gdy znów do drogi

Ruszając, żegnają mnie tylko mąki.

Tak blisko, a tak daleko,

Jak gdyby przez górską przełęcz,

Na przekór szlaku dawnego.

Nową mi Panie mapę wręcz,

W jutrzni zamknij co nieodkryte,

W kolejną podróż poślij me ciało.

Bo choć to serce rysami pokryte,

Ciepłego blasku ciągle mu mało.

 

[A-typowa-b]

"Bo choć to serce rysami pokryte,

Ciepłego blasku ciągle mu mało."

Miodzik :)