Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uwierzyłem, że słowa są prawdą albo kłamstwem

i że nie ma na świecie słów bezdomnych.

Uwierzyłem, że więzy łączą a nie dzielą

i że każdy ma swoją gwiazdę na niebie.

Uwierzyłem, że przeszłość minęła na dobre

i że mieszkamy w dniu dzisiejszym.

Uwierzyłem, bo mówili mądrzejsi ode mnie,

którzy dostrzegali rzeczy odległe

zanim zdążyłem się im przyjrzeć.

Uwierzyłem w dobro na świecie

i przestałem wierzyć w siebie.

I tylko w nocy mi szepce

Mój stary kot

Mruki pocieszenia.

Patrzy na mnie swoim mdłym okiem

Ogonem poświadcza fakty ostateczne

Że nie ma racji innych niż własne

I że nie można wierzyć

Prawdom niepojętym.

Ale co on tam wie,

dla niego prawdą jest pełna miska,

ciepły kąt i zła mucha.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi "Tak, drzewa żyją i są żywymi organizmami, które rosną, oddychają i przeprowadzają fotosyntezę, podobnie jak zwierzęta. Składają się z komórek, tkanek i organów. Różne gatunki drzew mają różny potencjał życiowy – niektóre, jak mamutowce, mogą żyć tysiące lat, podczas gdy inne, na przykład brzozy, żyją krócej, do około 100 lat." - AI     Łabędzie żyją średnio około 12 lat, ale mogą żyć znacznie dłużej, w zależności od gatunku i warunków życia. Najstarszy znany łabędź dożył wieku 40 lat, co pokazuje, że przy sprzyjających okolicznościach mogą osiągać wiek nawet 3-4 razy dłuższy od średniej.  - AI    Drzewa i łabędzie, interesujące skojarzenie. Łabędzie żyją krócej! Pozdrawiam! 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Starzec Pośrodku kwitnie cierpliwość, Rośnie mądrość z niewiedzy, A każdy krok w poszukiwaniu To już część wielkiej podróży.   Chyba trochę za poważnie wyszło.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ale pozdrawiam z uśmiechem. :)
    • @Gosława Twój wiersz jest bardzo sugestywny. Najpierw dostrzegam chłód, nieprzyjazny krajobraz. A potem wiersz zmienia ton na cielesny, brutalny, intymność jako straszne doświadczenie. "Wokół nicość jak wykrawana cząstka ze świata / mówią wejdź w siebie głębiej / rozpoznaj wroga / nazwij” - jak wezwanie do zmierzenia się z traumą, samotnością, pamięcią? Bardzo ciekawy, zatrzymał i przypomniał mi pewne sceny z roku 1945, gdy sowieci panoszyli się na ziemiach dzisiejszej Polski.  
    • @Annna2 Dla mnie wiersz jest świetnym komentarzem do relacji międzyludzkich i ich materialnych aspektów. To, co początkowo wyglądało na smutną historię, okazuje się być zabawnym dowcipem. Stworzyłaś świetną ripostę na typowe męskie żale i groźby i to w doskonałym stylu! Świetny! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...