Wyścig karawanów

[Gość]

mało nam było - nadal zbyt mało
że odurzeni deszczowym wrześniem
znów zasypiając w skrzyniach z jesionu
ducha oddaliśmy równocześnie

 

jeszcze jest podium - najgłębszy z dołów
kto pierwszy zdoła mu dno wypełniać
ten najgodniejszą złoży ofiarę:
śmierć jego bardziej będzie śmiertelna

 

dlaczego zwalniasz przed linią mety
gdy mój karawan kół pozbawiony
po raz kolejny stoi na cegłach
z których budować mieliśmy koniec

 

 

 

[Anna_Sendor]

@error_erros Świetny, ostatnia strofa - czapki z głów.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No, w końcu ktoś się tu zabłąkał i zauważył, że wstawiłem wiersz!

Piękne dzięki!

[Anna_Sendor]

@error_erros Strudzony wędrowiec;)

[Gość]

@Dag Dzięki, że zajrzałaś, Dag. Ten wiersz miał wyjątkowego pecha do publiczności. Albo po prostu jest zły...

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No właśnie nie wiem, co było powodem tego, że tak przemknął niemal niezauważony :<

Z tą poprzeczką to nie przesadzaj :P 

[corival]

@error_erros Zauważyłabym Twój wiersz na pewno, gdybym tylko ostatnio tak rzadko nie bywała :) Jeszcze z miesiąc tak będzie, ale do rzeczy...

Wiersz jest jak sądzę, bardzo wieloznaczeniowy. Ileż się dzieje w tym, teoretycznie pośmiertnym przecież, czasie. Wiele tu symboliki, jak choćby jesion, ale nie tylko.

Pozdrawiam :)

@Dag O tak, celtycka symbolika jesionu :) Twoje wiersze Dag, oparte o ten temat, muszą być niesamowite. Pozdrawiam :)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem to doskonale. Sam ostatnio mam ciężki okres w pracy, przez co moje odwiedziny tutaj są krótkie i niezbyt wydajne ;>

 

To właśnie chciałem pokazać - śmierć - faktyczna czy symboliczna - nie jest w stanie zatrzymać pędu bohaterów wiersza. I nawet mimo jej nie są w stanie doprowadzić swojej wspólnej historii do ostatecznego końca.

Symboliczny jest cały wiersz, jednak przyznam się, że z tym jesionem to niechcący - nie byłem świadomy jego znaczenia w mitologiach ;>