Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mamy zabawę w bajkowym domku

fajnie skaczemy wciąż od początku

żwawo tuptamy sami widzicie

a tam jest rybka którą słyszycie

 

przyszły niedźwiadki takie miodowe

wyjadły miodzik zrobiły szkodę

kochane pszczółki żalu nie miały

nawet z misiami się pobzykały

 

drepcą tu słonie takie z trąbami

gdy poprosimy to trąbią z nami

różowe uszy klapią radośnie

bałagan robią trochę nieznośne

  

mamy zabawę w bajkowym domku

fajnie skaczemy wciąż od początku

żwawo tuptamy sami widzicie

a tam jest rybka którą słyszycie

  

witamy śliczne zielone żabki

na głowach śmiesznie rechoczą czapki

skaczą wysoko na wszystkie strony

aż kolorowe pękły balony

  

przybiegły w kropki żółte kucyki

co też kochają w domku wybryki

stukają w deski kopytka w kratki

aż przebudziły śpiące szczeniaczki

 

mamy zabawę w bajkowym domku

fajnie skaczemy wciąż od początku

żwawo tuptamy sami widzicie

a tam jest rybka którą słyszycie

  

za drzwiami jakieś okropne wrzaski

wpadły trzy małpki na twarzach maski

a na nich głodne ślimaczki śmieszne

dajcie nam sera na rogi wreszcie

  

tańczą krasnalki biegną na schody

aż na poręczach zaplotły brody

pszczółka akurat fruwa na nowo

podjada brodę watę cukrową

  

mamy zabawę w bajkowym domku

fajnie skaczemy wciąż od początku

żwawo tuptamy sami widzicie

a tam jest rybka którą słyszycie

 

wtem przyfrunęły kotki skrzydlate

żeby zabawić myszki łaciate

jednak za bardzo figlarnie chciały

niejednej myszce ogon urwały

 

nagle zawitał do nas cyklopek

skacze ostrożnie bo z jednym okiem

wpadło w źrenicę confetti małe

teraz już biedak nie tańczy wcale

 

*

przerwijmy proszę idźmy nad rzekę

by podziękować rybkę wywlekę

bo ona biedna w wodzie zaspała

i dla nas cudnie przez sen śpiewała

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...