Jutro bro

[Leszczym]

Dziś wczoraj plącze się jesienią. Płacze.

Dziś dzisiaj zmokło zimnem. Dreszcze.

Wzgląd na wieczór przesiąkł stagnacją. Gęste.

Słowo aczkolwiek niczego nie proponuje. Puste.

Poducha gniecie się sianem w głowie. Sennie.

 

Pnącze.

 

Jutro stuknę bro o bro. A co? Wolność?

Wszystkie chwyty retoryki będą dozwolone.

Każdy marzy jak może, jeden lepiej drugi gorzej.

 

Popojutrze pozbieram się, ubiorę i wypachnię.

Dokładnie i ładnie. Nieznośnie znośnie. Wyjściowo.

 

I się dopiero zacznie, co wcześniej zacząć się nie mogło.

Biało czarne ściany na amen nabiorą rumieńców.

Nabiorą kolorów.

 

Przynajmniej tak sobie tłumaczę.

 

Chorobę.