jesień

[Rafał Hille]

patrz to już jesień mole lecą kluczami do ciepłych szaf

znów pająk potyka się o własne nogi został tylko on w środku sieci

bez  partnerki otrutej propagandą wakacyjnej przygody w tropikach pod piecem

prawie ślepy sąsiad pisze list że  żarówka 100 watowa

to już nie ta sama żarówka co kiedyś

światło gdzieś wycieka a rachunki rosną

pokrzywione kręgosłupy z przypiętymi dziećmi

przyniosą dziś ciężkie tornistry pełne czerwonych ze wstydu liści

i znów pójdziemy po mieście speszeni sobą

po mokrej kostce brukowej do najdalszego skrzyżowania

i jeszcze dalej  szukać trawy tnącej zmierzchem nasze ciała

[violetta]

nostalgiczne, blisko jesień.