Adama wieki całe w ciemności

[MIROSŁAW C.]

kolejne wcielenia
w kręgu
niemożliwych
do rozwikłania tajemnic

echo
dawno pogrzebanych
zapomnianych fraz
na pocztówce
z innych czasów
skrzydła nocnych motyli
srebrzy
blada poświata księżyca

w sprzyjającym mroku
rajskich ogrodów
próbuję nadać
przeszłości kształt

pod ciężkimi powiekami
ukrywam swoją
bezradność
wskrzeszając do życia

swoje martwe postaci

[MIROSŁAW C.]

@Sennek Dziękuję. 

[ais]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Końcówka rozdzierająca serce.

Bardzo smutny wiersz, w bardzo smutnych czasach.

Pozdrawiam.

[GrumpyElf]

@MIROSŁAW C. Nastrój niemalże grobowy i wcale nie ironizuję. Jednak ładnie i konsekwentnie poprowadzony. Lepiej stworzyć nową postać niż trwonić energię na wskrzeszanie martwych - to oczywiście do peela. Pozdrawiam.  

[ama dablam]

@MIROSŁAW C. wcielenia moich wcieleń to schody do góry nigdy odwrotnie

[MIROSŁAW C.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To nie czasy są smutne,  to ludzie...

Dziękuję za wszystkie ślady zainteresowania. Pozdrawiam.