Krzyżyk

[Olga Wozniak]

Dwie głębokie mogiły.
Dwa przejrzyste obłoki.
Siwe myśli wełniane,
brzydkie słowa cierpienia
ostatnie.
Aż mi braknie i cichnie,
nie odetchnę, nie szepnę.
Daj mi wody, przechodniu,
ona spłynie.
Palce brudzą talenty, 
krzyki głuszą się krzykiem.
Uratujcie pod murem.
Pod nieludzkie lamenty.
I podpiszcie mi czoło
krzyżykiem. 

Edytowane 5 Sierpnia 2021 przez Olga Wozniak (wyświetl historię edycji)

[Justyna Adamczewska]

Witam, co poruszyło mnie w Twoim wierszu,  to:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

tylko dlaczego krzyżykiem wielką lit. ? W ogóle dlaczego zaczynasz każdy wers wielką lit? Tego nie rozumiem. Pozdrwiam serdecznie J. 

[Olga Wozniak]

@Justyna Adamczewska  Dziękuję za reakcję! Bardzo lubię wielkie litery na początku wersów. Tak mi się podoba :) Ale spróbuję pisać bez nich. Pozdrawiam :)

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Spróbuj wiersze będą zgrabniejsze, tak sądzę. Ten jest fajny, gratukuję. Narka J. 

[Justyna Adamczewska]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak lepiej. Pozdr. J

[Olga Wozniak]

@Justyna Adamczewska  Tak, zgadzam się. Pozdrawiam :)