Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

imienne tablice

dach
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

dach

dach

Opublikowano
Opublikowano

imienne tablice 

 

Nie ma mnie 
nigdy wcześniej nie było
nie myślałem 
nie planowałem
nie śniłem
nie pamiętałem
nie wspominałem
nieoczekiwanie pojawiłem się
w dniu swoich imienin
 
nie tam gdzie zawsze
tam gdzie zawsze nie istnieje 
na żadnej mapie 
drzwi były lekko uchylone 
niczym topniejący śnieg 
ostrożnie zajrzałem do środka
przez chwilę poczułem się niepewnie
cukierki imieninowe 
obok surowego mięsa

 

następnego dnia 
było po wszystkim
spakowałem 
podświetlaną tabliczkę el coyote
szczoteczkę do zębów
trochę czystych koszul 
niedokończonych wierszy 
zabrałem do ciężarówki

 

podświetlaną tabliczkę el coyote 
umieściłem za przednią szybą  
podłączyłem do prądu 
resztę rzeczy wrzuciłem na górne łóżko

w drodze do Shannon 
mów mi po imieniu
w Shannon jest lotnisko 
tam się rozstaniemy,

 

 

Shannon, data nieznana.
 

2
Marek.zak1

Marek.zak1

Opublikowano
Opublikowano

Fajny tekst, a przy okazji Shannon to było niegdyś kluczowe lotnisko, bo wszystkie niemal samoloty leciały do Gander, po drugiej stronie Atlantyku w jego najwęższym m iejscu. Potem już straciło znaczenie. Jak teraz wygląda? Ruina??

dach

dach

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

@Marek.zak1 Swojego czasu z Shannon (rok zdaje się 86 leciałem do Meksyku. To była długa podroż. Okęcie następnie Moskwa i dopiero Shannon przystanek Kuba (Hawana) i dopiero Meksyk. Ale to było jeszcze przed pierestroiczestwem. Shannon obecnie straciło swój status. Z racji sytuacji politycznej i gospodarczej. Jednak jest to symboliczne lotnisko. Pozdrawiam dziękuję.

Edytowane przez dach (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Amber
      Wyrzucenie rękawiczki

      Przez Amber · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        ...ogólnie z humorem opisana scena, a David budzi sympatię.:)
    • Sylwester_Lasota
      Niedziela handlowa

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Wiersz sam sobie przeczy, bo niby niema rymu, a tu nagle łup! Jest! Z Bogiem pewnie tak samo... nic to, że w galerii.  Pozdrawiam. :)
    • Sylwester_Lasota
      Na dwa

      Przez Sylwester_Lasota · Opublikowano

      Bardzo ładny teks, a te wszystkie nawiązanie dodają mu tylko smaku. Pozdrawiam. 
    • Wiechu J. K.
      Krótko i mroźno

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Dekaos Dondi
      Krótko i mroźno

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...