spirytuali

[Pan Ropuch]

sfermentowany jest owoc żywota

bez żadnej odpowiedzi...

 

piękna zielona Grenlandia

lasy umierające w ogniu

rodzą go same słaniają się

kładzione wiatrem stają

w nowym i nowym szyku

na przekór wulkanom

meteorom zmarzlinom i Bogom

syn cieśli powiadasz - Światło z Tobą 

 

wystawiam ślepia każde jak lustro

przetobłaganie - spójrz i przejrzyj się

odbijają Twoje piękno

 

zrozum zapamiętaj

tę siłę co masz

to wszystko co

po kieszeniach pchasz

to nic... i świat nic nie jest wart

jeśli nie zderza i nie odbija się

od ciebie w tobie

 

 

drugi człowiek

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 5 Lipca 2021 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

[Michail]

@Pan Ropuch

Mm, Świetny Wiersz. Świetna Pointa.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tylko dwa formalne zastrzeżenia: popraw literówki w "Bogom" i w "tą" oraz zmniejsz odstęp przed ostatnim wersem. 

 

Serdeczne pozdrowienia.