gdzieś

[lena2_]

nosisz w sercu miłość całkiem osobną

jak połówkę co o drugiej nic nie wie

chociaż starasz się wypatrzyć ją w tłumie

zwabić gestem lub przeciągłym spojrzeniem

 

gdzieś się błąka taka sama tęsknota

łzy odlicza przeczuwając spotkanie

tak się boi że ją znowu ominiesz

nie rozpoznasz zbyt zajęta szukaniem

[Gość]

@lena2_ Fajny wiersz. Wydaje mi się, że tej jedynej, idealnej drugiej połówki można szukać w nieskończoność i nigdy nie znaleźć, bo im dłuższy okres poszukiwań, tym bardziej nierealne kryteria. Tymczasem warto dać szansę przysposobić się do siebie komuś na pierwszy rzut oka niespełniającemu wszystkich wymagań. Nie można mieć wszystkiego - ale można mieć kogoś, kto zrobi wszystko, by do tego ideału dążyć.