Cztery lata

[Pradzi]

Jakby coraz szybciej mijał czas

Co nauka, to nie idzie w las

Może wkrótce powiem głośno pas

   Lecz jeszcze nie dziś

 

Czy posłuchać, kiedy mówią: stój?

Co może być wart dobytek mój?

Czy się na co zda ten cały znój?

   Szczerze? Ich weiß nicht...

 

Cztery pory roku, dzień za dniem

Myśli, słowa, dźwięki; z każdym snem

Coraz więcej czegoś, czegoś mniej

Nie powiem, że wszystko jest okej

Kto wie, co się jeszcze może stać...?

Jak to mówią w necie, сука блять!

Coś tam jeszcze z siebie mogę dać

   Swą drogą wciąż iść

 

 

 

Czy ja dobrze wywiązuję się

Ze swych obowiązków itp.?

Co zarzucić można, a co nie?

   Już słyszę ten gwar...

 

Telewizji nie potrzeba mi

Kogoś zaś, z kim się nie tylko śpi

Dzięki za wyboru wolność i

   Za przyjaźni dar

 

Cztery ściany i ja pośród nich

Chyba czasem trochę jak ten mnich

Nie ruszywszy pełną parą w tan

I w poszukiwaniu dalszych zmian

Niemalże trzydzieści wiosny tchnień

Niezliczona ilość okamgnień

Kilometry bez kontroli, ceł

Wspomnień czar i nietypowych dzieł

Z czterech świata stron i dymu wśród

Braku wpływu, kilku dróg na skrót

Śmiechu, bólu, weny; dobra, zła

Fałszu i faktu, że życie trwa

Z każdą podjętą przeze mnie grą

I na darmo uronioną łzą

W ciągu tych zaledwie czterech lat

Cóż przede mną jeszcze skrywa świat?

Myśli, słowa, dźwięki - to jest to

Reszta jest milczeniem, póki co

Jakiś dalszy ciąg nastąpi, bo

   Nie gaśnie ten żar