Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ciało

iwonaroma
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

8fun

8fun

Opublikowano
Opublikowano

Ps. Myślę, że przyczyną traumy u dziecka w takich wypadkach jest, przerzucanie stanu emocjonalnego cierpienia przez dorosłych na dziecko. Te wszystkie płaczące ciotki itp. Ale z drugiej strony, patrząc trzeźwo mamy: Niepewne istnienie duszy kontra namacalna trauma. Czy warto ryzykować i narażać dzieci na tak silne przeżycia, które mogą spowodować długotrwałe i trudne do odwrócenia skutki? 

 

 

 

huzarc

huzarc

Opublikowano
Opublikowano

@8fun traumy to część życia. Trzeba przede wszystkim uczyć się ich i kompensować, a ucieczka i odwracanie oczu to nie metoda. Potem mamy dorosłych o psychice ze szkła, dla których błachę często sytuacje wiążą z lękami społecznymi. A faktem jest, że kultura dzisiajsza wyparła temat śmierci z codzienności, oczywiście epatuje się nią trywialnie, ale odrealnia przy tym. Codzienność ma być od niej sterylna, stąd też i ten popłoch covidowy też się w dużej mierze wziął, bo śmierć stała się znowu medialna w swoim codziennym wymiarze. Kto kiedyś podawał, ilu ludzi i na co umarło, ilu w ciężkim stanie jest w szpitalu. 

1
iwonaroma

iwonaroma

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Prawda:) Ale to była śmierć prawie komfortowa, dziadek odszedł spokojnie. Gdy umierający bardzo cierpi i krzyczy z bólu to brak lęku u dzieci raczej nie będzie występował. I to co wyżej pisałeś - istotne jest zachowanie dorosłych. Bo jeśli spazmują i rwą przysłowiowe włosy z głowy... trauma u dziecka gotowa. 

Dzięki za kmnt i serduszko :)

 

 

 

 

Wiem, dla mnie to też nie jest proste (ta przemiana). Tak sobie wiersze piszemy ;) a realne życie jest jednak gdzie indziej. 

Również serdecznie :)

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Relsom
      Wciąż córeczką

      Przez Relsom · Opublikowano

      Kiedyś położysz się do łóżka,  Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki,  A czas – jak złodziej – w mroku słówka  Szepnie: „To już, przetasuj karty”.   Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie,  Lecz to, co było – zapomniane,  Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej,  Że życie – tylko ślad na ścianie.   Myślałaś dotąd, że masz czas,  Że wszystko wróci, jak po burzy.  Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz,  Która cię z głębi siebie zburzy.     Zobaczysz dziecko w sobie – lęk,  Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki.  A świat – jak liść – uniesie pręd,  Zanim odczujesz ciężar skutków.    Bo wszyscy myślą, że są trwalsi  Niż cień, niż proch, niż czas co pęka,  A przecież w głowie tej dorosłej  Wciąż dziecko przed snem bajki czeka.    Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy –  Że każda miłość też przemija,  I nie ma raju w ludzkiej mocy,  Choć serce wciąż go sobie wmawia.   A jednak warto – mimo strat –  Zachować ciepło w pustej dłoni,  Bo każda miłość zostawia ślad,  Choć nie powtarza się – w nikłej toni.  
    • Waldemar_Talar_Talar
      Smutek to nie wieczność

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni  które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa   ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
    • Annna2
      Nike

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski  to prawda. Nie znałam Jej bliżej- gdzieś tam zetknęłam się pobieżnie oczywiście- ale dokładniej to w ubiegłym roku- po wręczeniu  Nike dla Urszuli Kozioł. "Raptularz" jest piękny- jak można tak cicho odchodzić.   I teraz do Ciebie Robert. Bardzo cenię skromność.  To jest bardzo piękna cecha. Wiem, tu na forum jest ktoś kto zaraz da po łapkach- tak na wszelki wypadek by za bardzo fajnie się nie poczuć. Ciebie zapamiętam całe moje życie- a wiersz o Krzyżu podziurawionym sumieniem niosę w sercu. Nie masz powodu by czuć się gorszym.   @Robert Witold Gorzkowski  jeśli chcesz to możesz A kiebi" albo któryś
    • T.O
      Na północ lub na południe

      Przez T.O · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Mo so...Mo so... Zawsze wchodzisz w nie swoje buty? Zawsze tak miałeś?
    • Robert Witold Gorzkowski
      Nike

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Każdy z nas ma swoich ulubionych poetów, których w młodości się czytało i być może którzy wpłynęli na to, że z uporem maniaka siedzimy na tak niepopularnych w społeczeństwie portalach poezji. Jest to ograniczona liczba osób, ale pozytywnie zakręcona i trochę nie do końca twardo stąpająca po ziemi, czy dbająca o swoją twórczość. Dlatego powinniśmy odrzucić waśnie i pielęgnować w nas to co najpiękniejsze, abyśmy zachowali nasz piękny język wraz z dialektami dla pokoleń. Ja dodatkowo jeszcze mam takiego konika że i tych najmniej znanych poetów i tych noblistów zbieram wiersze i listy w oryginałach lubię ich mieć tak na półce jak i w sercu w smutnych chwilach pod ręką. Mam też osobistą prośbę jak ktoś chciałby mi swój wiersz napisany od ręki ze swoim podpisem ofiarować chętnie włączyłbym do swoich zbiorów oczywiście ja się odwdzięczę tomikiem moich bazgroł które kiedyś Maria Szafran mi wydała choć nie jest to poezja najwyższych lotów, ale zawsze miła pamiątka. przepraszam Aniu za to moje osobiste wtrącenie ale Ciebie pierwszą chciałbym poprosić o taką pamiątkę. Pewnie kiedyś moje zbiory trafią do muzeum i dla tych których to nie przeraża będzie miłym akcentem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...