Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Poróżnienia między mną a @Gosława nie ma.

 

Nieporozumienie wynika z mojej winy, bo poczułem, że w dyskusji komentarzy udałem się o jeden most za daleko. Winy Renaty nie ma tu żadnej.

 

Jeżeli wiersz się spodobał DZIĘKUJĘ Kłaniam się ☺

Człowieku nie kompromituj się. Zacząłeś jakąś dyskusję o palnikach do mojej moralności osobistej. Czy to jest tekst o palnikach, moralności i pasach cnoty? JAKIEŚ WYTRYCHY CHCESZ DO MNIE INNYM INTERNAUTOM pożyczać. Przecież to jest absurd. Się dziwisz mnie że reaguję. Moje ego zostaw mnie. Ja twojego nie tykam. 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Tomasz Kucina Pan nie o takich rzeczach jak palniki piszę i jest ok:) w końcu to portal literacki, czyż nie. Proszę mi tu napisać, gdzie w moim wpisie znajduje się słowo "moralność" i w dodatku Pańską? To oczywiste nadużycie, wynikające zadawnionej awersji do mnie i pewnie innych przyczyn, których źródeł badań nie mam powodu. A Pańskie słowo koleś to miało dotknąć "mojego", czy "pańskiego" ego. 

Proszę czytać dosłownie to co zostało przeze mnie napisane, w dodatku nie do Pana na temat tego co można zrobić, gdy klucz do pasa cnoty się zgubi. A jeśli Pan odczytuje to w kategoriach zamachu na Pańską osobę, to tylko wypada mi z zakłopotaniem współczuć. I na tym kończę, mając nadzieję, że nie będzie Pan dążył do dalszej eskalacji wyimaginowanego przez siebie sporu.  Życzę Panu wszelkich sukcesów i zrozumienia jako twórcy. 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To jest dramat. Pisz gdzie chcesz i o czym chcesz. Tylko nie pożyczaj palników do pasów cnoty w moim kontekście. Bo ja w dyskusjach --> dyskutuję pod tekstami autorów albo u siebie. Lecz nie eskaluje w konfliktach używając osób trzecich. Po co ten palnik chciałeś użyć po co? Skoro nie przeszkadzała ci moja moralność? Bo Renata użyła tej metafory dla zaakcentowania braku potrzeby i konieczności musztrowania mojej moralności w osobistym zakresie? Ba, winę za wszystko wziąłem na klatę?  I ja z nią doszedłem do porozumienia w dyskusji. A ty co chciałeś tym palnikiem otwierać. No co. Napisz. Gdzie dążysz w tej nielogicznej dyskusji. W kozi róg się zapędzasz. Działam na twoją korzyść, ale widzę nie rozumiesz. 

Nie, nie Valerio, to jest za gruba metafora. Metrem nad ocean nie zajedziemy. Żyjemy, poruszamy się w perspektywie portalu poetyckiego. To nie jest oceaniczna zażyłość. To portalowe literki. Słowa, komentarze, wiersze ☺

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Tomasz Kucina Ja elegancko chciałem zakończyć dyskusję. Ale Panu to nie wystarcza, taki Pan wróg eskalowania nieporozumień jest. Nie jest jest Pan pępkiem świata, aby doszukiwać się wszędzie kontekstów, które w Pana godzą i to jest zaiste dramat, więc proszę sobie oszczędzić tych erystycznych figur i gniewnych póz. 

Gdybym chciał swoją wypowiedź odnieść do Pana wprost, to bym to zaakcentował, więc skoro tego nie zrobiłem, to proszę wyciągać z tego logiczne wnioski, a nie ustawiać się w pozycji ofiary. I ewentualna Pańska moralność, czy dyskusja o tym, szczególnie z osobami trzecimi mnie nie interesuje, jest to Pańska sprawa osobista i nic w mojej wypowiedzi na to nie wskazuje, abym miał inne stanowisko, to pańska zła wola dopowiada te fałszywe tropy. 

I dobrze wiedzieć przy okazji, ze Pan ma ze mną konflikt, punkt za szczerość. Ale nie zwracałem się ani do Pana, ani Pana kontekst i moralność nawet tłem mej wypowiedzi nie była. Pańskie urazy przysłaniają to co jest napisane bardzo prostym zdaniem, dotyczącym tego co zrobić, jak zgubi się kluczyk od pasa cnoty, a jak Pan do tego dopowiada całą paranoiczną opowieść dotyczącą siebie, odnosi to wprost do siebie to już nie jest to nawet problem literacki, ale innego rodzaju. Dał się Pan sprowokować, bo żywiąc do mnie moc zlej woli, myśli, że ja takimi samymi kategoriami do Pana podchodzę, a nic bardziej mylnego. Ponowienie apeluję o powściągliwość, kilka głębszych oddechów i oszczędzania słów na układanie utworów zgodnie z powołaniem i talentem. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale mi się tu zakamuflowałaś wśród innych komentarzy. Jedno zdanie a ile esencji i miłego kontekstu. Dziękuję ci ślicznie. Jesteś mistrzynią skrzętnie i misternie ukrytej metafory. Mam na myśli twoje teksty Wiesz, że to zauważam. Pozdrawiam ☺

Stop. Nie przeczytałem Serio. OMG ☺☺

Opublikowano

@Tomasz Kucina Ja się żegnam, ale Pan nie potrafi odpowiedzieć, jak to ludzie kulturalni robią w odpowiedzi, a zwroty są powszechnie znane. Za to drażni dalej sytuację i piwo jakie naważył podsuwa do konsumpcji Moderacji. Więc skoro, ponownie ja powiem Panu honorowo, wszystkiego dobrego i pożegnam Pana, to mogę oczekiwać, że Pan odpowie w podobnym tonie do mnie bez dylematów. 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nowa kuchnia piszesz? Nie koniecznie ze mnie zaraz taki prekursor cukiernik, Dag

 

Wiersz mój bardziej współczulny, w miarę łagodny, trochę subiektywnie podeszem do komentarzy, w tych komentarzach próbowałem nałożyć na siebie samego pewne samoograniczenia co do wycieczek zbyt odważnych i osobistych do pań które cenię,  Jak zapewne doczytałaś.

 

Pewnie niepotrzebnie.

 

Bo przecież liryka ma swoje prawa i swobodę interpretacji. Czego teraz żałuję, no ale czasem wyłazi ze mnie ten purysta moralności.

 

Skoro uczta dla kubków smakowych i oczu - ślicznie dziękuję, dokładam przyjacielskie serduszko ❤ Nasza ulubiona Poetesso!

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ach nieziemsko referujesz. Zatem jesteś mi Drzewem i naturą Duszko!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Na pewno bywam blisko twojego uduchowienia. Skoro tak ślicznie to spinasz w klamry komentarza. To dobrze że ufasz naturze. Twój naturyzm i ekologizm zostawia ślady także w moich wrażeniach.

 

Sumienie masz czyste jak łza. Czytam to wszystko w twoich wierszach. Jesteś wzbogacona w liryczną platynę i złoto od wewnątrz. 

Czekan w skały - góra mięknie. Świetnie, że tam dotleniasz swoją wenę. Pozdrawiam ☺

 

Edytowane przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To dobrze, że ta literówka się wydarzyła. Bo przy okazji PRAWDĘ NAPISAŁAŚ. Dajmonion (to taki mistyczny duch lirycznej prawdy) poprowadził twą rękę w komentarzu. 

 

A jakie plenery w załączniku? - ojej - przestrzeń Was urzeka. Mozolna czasoprzestrzeń. Musi mobilizować do pisania wierszy. Pozdro!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @infelia Dziękuję i z wzajemnością. A Mikołaj przez komin nie wejdzie - bo ciągle się pali w kominku, a on już ma pewne doświadczenie. :)
    • @hania kluseczka No nie wiem, jakoś tak... Ja tu ubolewam nad niedolą kobiet zmuszanych do prostutucji, a Ty praktycznie je dissujesz w komentarzu.
    • @yfgfd123 ty się po prostu, nie znasz  masz tu poniżej, moje skrócone szkolenie :P    Kurs krytyka Aby zostać dobrym krytykiem liryki należy nauczyć się kilku zasad i dokładnie ich przestrzegać. 1. Nie czytać wiersza, z tego powodu, że możemy dojść do wniosku, że nie udało nam się odczytać cauminam i zniechęci to nas do literatury i naszego nowego zajęcia, które może stać się zawodem 1a. Przyglądnąć się i stwierdzić czy ładnie wyglądają zwrotki - potrzebne to jest, aby stwierdzić, czy wiersz jest rymowany, czy nie, tutaj trzeba uważać, aby autor nas nie wprowadził w pokrzywy, więc lepiej informacje te zatrzymać dla siebie 1b. Jak zbudowane są zwrotki - ile ich jest, na to należy zwrócić uwagę, aby dobrać odpowiedni komentarz. 1c. Czy są szerokie, czy wąskie - dla porównania można dorzucić jakiegoś klasyka, ze szkoły podstawowej, jak szerokie, to można walnąć Mickiewiczem, a jeśli są wąskie, to Asnykiem lub Tuwimem, lepiej jednak się wstrzymać z porównaniami 1d. Należy policzyć wersy - jest to potrzebne do tego, jeśli zechce nam się napisać, fraszka, haiku, czy sonet, dobry krytyk nie musi tego pisać, bo to widać na oczy, a on nie ma za zadanie potwierdzania tego, co autor wyraził. 2. Nie spieszyć się z komentarzem - nie należy komentować jako pierwszy, trzeba odczekać aż ktoś coś napisze, najlepiej wskoczyć na trzecie miejsce 3. Komentować po autorytetach - najpierw przeczytać, co oni piszą i szybko dobrać komentarz. 4. Nie komentować autorytetów - wydawców tomików, zwycięzców konkursów. Można się pomylić, a ich zemsta jest zawsze sroga, mogą zaszkodzić w karierze. Taką wpadkę może uchwycić poetyckim obiektywem wylatujący gil jednym psikiem i udokumentować na necie 5. Komentować jednym krótkim zdaniem - taki komentarz jest zawsze trafny i jest małe ryzyko wpadki. 6. Wykuć poniższe komentarze na blaszkę, lub sobie wydrukować i oprawić w ramki. Wszystkie komentarze są autorstwa Pana Jana Kowalskiego: Jutro przeczytam. Dobranoc. Na razie: trup. Za dużo. W dodatku mętne. Imho. Po skróceniu do 5 wersów może coś z tego będzie. Na razie: trup. Pierwsze zdanie to jakiś absurd do sześcianu. Reszta bełkot. Na blogu byłoby tylko śmieszne i nudne, tutaj jest dodatkowo zbędne. olaboga, umieram z nudów. Ani wiersz ani proza (tylko kawał powroza). brednie. Ale nabredzone! Boszszsz! Nie doczytałem. Zieeew! Od połowy ciekawie, do połowy jakby rozbiegówka. Przegadane. Osiem wersów byłoby dość na tak skąpą treść. Zaraz ten tekst zapomnę. Bez poczucia straty. Zaraz zapomnę, że to czytałem. Straty nie poczuję. -zdan tych uzywamy do komentarza jesli wiersz ma duzo zwrotek do kazdego zdania mozna dodac obojetnie jaki skrot tak aby byc prawdomownym, adam kowalski dodaje Imho. , kazdy moze sobie dodac swoj indywidualny skrot np. puma, adidas, xyz+a, itp. Porażka, ale za to bolesna, Rozwolnienie? Można taki tekst i tak nazwać. Zdrowia! Brak konkretu, banały, poetyzmy. Marność. rozmyte, ale też rozmydlone. To jakieś pierdy. Tandeta. Albo słaby żart. Kiszka. Lewatywa za takie knoty. Z szarego mydła. Tak! tak! Do kosza! Do kosza! Bełkot. Mętniactwo z pozorami wiersza. W kiblu pisane? W jakiejś wygódce wśród pól? Znowu beznadziejna wklejka i znowu autorek zadowolony z siebie , że ho ho. Przykre. W której autor jest klasie? Trzeciej podstawówki? Pierwszej gimnazjum? Bo matury to chyba jeszcze nie ma. Nie umiesz pisać, to nie pajacuj. Poetyzmy, banały, tandeta, a jeszcze wersyfikacja, że "byle z lewej było równo, a z prawej postrzępione". Grafo. -te zdania należy używać, jeśli zwrotki są nierówne: Tekst wybitnie słaby, ale za to mętny. Płaskie, ale też śmieszne. Infantylność zżera ten tekst i nawet kosteczki nie zostaje. Brak konkretu, banały, poetyzmy. Marność. Tandeta. Albo słaby żart. Lewatywa za takie knoty. Z szarego mydła. Oj, niewiele zachwytu wzbudza ten tfur, niewiele. Komuś "kolbka" nawaliła, he he he. Nie wyszło, delikatnie mówiąc, nie wyszło. cienko cienko. Tak, zamilknij, a będziesz zbawiony, he he. Koło wiersza to nawet nie leżało. Dużo nauki, dużo lektur przed tobą, chłopaku. Ledwo ledwo. Zesrała się bida i płacze. (Ludowe.). Ale wie pani, że to bardzo słabiutko wyszło? Tekst wybitnie słaby, ale za to mętny. To jakieś pierdy. Nie umiesz pisać, to nie pajacuj. -tych komentarzy uzywamy jesli wiersz ma malo wersow. Na zakończenie jeszcze kilka uniwersalnych zdań: lubiem ten wiersyk, tto mój ulubionny! Finezja, he he he. infantylne, ale spójne. Co na to teologowie, he he he. Infantylne, tyle że dość spójne. O dupie Maryni czytałem już lepsze teksty. Nawet tutaj. Z poetyzmów i sentymentalnych majaków uleczyć ten wierszyk, to chyba niemożliwe. Do kosza z tym trupem. Młodość, hormony, grafomania - trójca, zaiste, nieśmiertelna. Tak! tak! Do kosza! Do kosza! Ta pani nie umie pisać, ale czyta też słabo. Mnie to wygląda na przystanek grafo. hahaha i hehehe. Duperele są. A gdzie poezja? To o Marsjanach chyba. Droga komentarzy jest najszybszą drogą do zdobycia laurów literackich i utrwalenia się na stałe w historii literatury. Wystarczy każdy publikowany wiersz uświęcić swoim jedynym komentarzem i na uprzywilejowanym portalu szybko uzyskać kwotę dziesięciu tysięcy odsłon.  Nie wmawiaj sobie, że jesteś nikim, po tym co przeczytałeś jesteś już krytykiem wielkim, nawet jeśli prawda umieściła cię w kurduplach, "hahaha i hehehe".
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Może się nie sprawdzi. Teraz też nie najcieplej, ale ja wychodzę. Mam fajne sąsiadki spacerują z pieskami o tej porze co ja to mam motywację większą. Pracują znowu zdalnie to jest fajnie. Przez ostatnie miesiące to tylko ja byłem ze znanych.
    • @Rafael Marius dzięki, a tak wieczorem miło posłuchać. Święta mają być bardzo mroźne. Jak my wytrzymamy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...