W podzięce...

[Jo Shakti]

W podzięce 

Za Twe dobre serce

Stoję na krawędzi... 

Przecież mam być wdzięczna

Sama tak mówiłaś 

 

Albo inaczej

Z korzyścią dla dwojga

 

Otworzysz szufladę 

Wyjdę z niej... 

Oddasz mi moje dobre imię 

Wolność wyboru

Dojrzałość emocjonalną 

 

W zamian podaruję Ci biały kwiat

Posadzisz go w ogrodzie

Będziesz podlewać 

Przycinać wedle uznania 

Podziwiać jego piękno... 

 

W końcu będę mogła być sobą 

 

Dawno już minął ten czas

Kiedy brałaś mnie na kolana

I mogłaś wmówić wszystko... 

 

[Nikodem Adamski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja zawsze byłem przekornie nieufny, już w wieku dziecięcym w wielu sprawach, zwłaszcza egzystencjalnych, po prostu moim rodzicom nie wierzyłem. Dziś wydaje mi się, że zbyt wcześnie wszedłem w stan braku zaufania. Odczuwam w sobie niedosyt kilku lat, w których można mi było "wmówić wszystko".

[Jo Shakti]

@Jaka jest prawda @Jaka jest prawda Dzięki, że podzieliłeś się swoimi odczuciami... dziecku można wmówić wiele prawd na temat świata, jednak kiedy już dojrzeje, powinno mu się pozwolić na własną ocenę sytuacji, wyrobienie sobie swojego sposobu postrzegania rzeczywistości... pozdrawiam

[GrumpyElf]

@Jo Shakti Wzbudzanie wdzięczności w dziecku za to, że się je wychowało to kardynalny błąd. Pewnie wcale nie tak łatwy do uniknięcia - wychowanie dziecka to ogrom OGROM pracy. A jednak, z gruntu złe podejście. W ogóle oczekiwać wdzięczności to błąd. Podoba mi się wiersz.  

[corival]

@Jo Shakti Nic nie powiem, dużo pomyślę, ale jedno podrzucę. Bardzo celny wiersz. Podoba mi się . Pozdrawiam :)

[Jo Shakti]

@corival Dziękuję ;) miłego popołudnia

@GrumpyElf Dzięki za odwiedziny i trafny komentarz. Właśnie taki miał być przekaz tego wiersza... Ogrom pracy, za który nie powinno oczekiwać się wdzieczności, a jedynie uczyć dzieci szacunku do siebie samego i innych. ;*

[Annuszka]

Świetny wiersz. Często jest tak że rodzice niezmiennie oczekują od dziecka wdzięczności i mimo upływu czasu, życia wciąż niejako pod dyktando. Znakomicie zamknęłaś w wersach jasno i spokojnie przedstawiony osąd dorosłej córki która dojrzała do zmian.

Pozdrawiam :)

[Jo Shakti]

@Dag Dzięki za komentarz. Tak, czas wychowywania dzieci to ten, w którym uczymy się siebie nawzajem, szukamy choćby nici porozumienia... Sama nie jestem wolna od błędów, ale nie chciałabym ograniczać moje dorosłe już dzieci... Mam nadzieję, że okna pozostaną otwarte... Pozdrawiam serdecznie 

@Annuszka Dzięki, masz zupełną rację. Bywa, że rodzice nie potrafią dorosnąć do zmian :) pozdrawiam ciepło