Zgłoś

@Berenika97 To wiersz, gdzie nawet przestrzeń jest świadkiem. Dom, ściana, cegła, powietrze, one nie są tłem, one pamiętają, współuczestniczą w tragedii świata. I to sprawia, że wiersz nie opowiada o przemocy, ale pokazuje jej echo, które zostaje po wszystkim, w każdej rzeczy, która mogła dotknąć ciała nim ono się rozpadło.

@Alicja_Wysocka i tak bywa, dziękuję :) @Berenika97 bardzo dziękuję :)

@Berenika97   to głęboki i poruszający wiersz. Berenika z niezwykłą siłą i intymnością przekazuje, jak wojna niszczy nie tylko domy, ale i duszę ofiary, redukując ją do strachu, wstydu i pragnienia zaprzeczenia własnemu istnieniu.   to obraz traumy i obdarcia ofiary z godności.   świetnie napisany.   szczególny.   ukłony :)  

@infelia Jaki piękny i czuły wiersz!   Uchwycić tę magiczną, ulotną intymność między dzieckiem a ukochaną zabawką. To, jak pokazujesz ten świat "od środka", z perspektywy kogoś, kto naprawdę rozumie tę relację, jest niezwykłe.

@huzarc "Zerwany krzyk rozbity na fotony" – to przerażający obraz. Człowiek rozpadający się na cząstki jednocześnie z rozpadem świata. Mroczny i mocny wiersz.