abrazja

[tetu]

odpowiedzialność za życie którego nie mogła dać
była wskazówką co robić by nie zwariować
musiała wybrać odpowiednie czasowniki
być mieć kochać 

 

choć próby zawsze kończyły się tak samo
jej największą przenośnią była wiara
w przyszłość wchodziła wypełniona słowami
tobie mówię wstań — i szła
 
co jakiś czas niosąc w sobie biały wiersz
tę samą przestrzeń jaka łączyła kolejną śmierć 
widziała ten blady proch na czystej kartce 
dmuchnęła by ożył wniósł coś intymnego

 

poza językiem nic to jedyny pewnik
następna wyskrobana litera

 

 

 

Edytowane 6 Maja 2021 przez tetu (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To zostaje ze mną, skasowałabym "papieru"(pleonazm?). Lubię Twoją wrażliwość językową, budowanie przekazu, całość czytelna. bb

[tetu]

Dziękuję Beatko za komentarz i wizytę. Sugestia słuszna. Pozdrawiam. 

[corival]

@tetu To bardzo smutny, ale piękny wiersz. Cóż... tyle w temacie. Pozdrawiam :)

[Nata_Kruk]

Tetu'... Twój wiersz to 'różowa' perełka. Przepiękna, ale bardzo bolesna treść. 
Odpowiedzialność, jakie to ważne słowo, na szczęście są słowa i można 'to' opisać,

jest wiara, która pozwala przetrwać i... "biały wiersz"... który może mówić o niewinności

tejże.. wyskrobanej.. i zarazem o chęci wyrzucenia z siebie myśli.

Tytuł i ostatni wers, krzyczy mi jedno...to (o)czyszczanie łona kobiety, czyli...

"następna wyskrobana litera"... (?)
Pozdrawiam. 

 

ps. zrób kilka enterów pod wierszem, żeby.. edytowane.. było po przerwie, zlewa się.

 

 

Edytowane 6 Maja 2021 przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)

[tetu]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za poświęcony czas i słowo komentarza. Pozdrawiam. 

 

Natko, dziękuję za zajrzenie i za komentarz. Doskonale go rozumiesz, a te wyskrobane litery... tak, każda to początek i jednocześnie koniec, inicjał. 
Entery zrobione ;) Serdeczności.

 

@Michał_78 
Strasznie szkoda Michale. Błądzić rzeczą ludzką. Ja też się wielokrotnie mijałam z prawdą i wcale się tego nie wstydzę. Każda interpretacja jest cenna, przynajmniej dla mnie. Być może Twoja wniosłaby w ten wiersz coś innego. No cóż...nie przepraszaj, ale żałuję, że nie było mi dane poznać mojego wiersza od innej strony, a tak po prawdzie tutaj jest ukryte drugie dno i może Twoja interpretacja wcale nie byłaby taka nietrafiona. Dziękuję za obecność. Pozdrawiam. 

[w kropki bordo]

@tetu łał.....

[Annuszka]

Piękny, poruszający wiersz do zamyślenia... Ta wiara każąca iść, mimo że każda próba kończy się tak samo, odpowiedzialność która jest wskazówką co robić by nie zwariować... Znakomita poezja.

[tetu]

@w kropki bordo @Annuszka bardzo Wam dziękuję za wizytę i komentarze. Pozdrawiam. 

[tetu]

@Gosława dziękuję;) Serdeczności.