Pragnienie

[Klaudia Gasztold]

nie bój się mnie proszę
wiem
mam wygląd zostawiający wiele
do myślenia
nadrobię to troską
o Ciebie

nie lękaj się proszę
słyszę drżenie każdej części
Twojego niewinnego ciała

przyciemnię słońce
abyś poczuła komfort
mogę się tyłem odwrócić
aby dodać Ci pewności siebie

nie pozwalasz nikomu
bliżej do siebie podejść
niż na dwa metry

wiem co się stało
wiem kochany motylu
wiem przez kogo

dlatego każdy Twój wiersz
cichutko łka

możesz mówić
do mnie szeptem
lub milczeć

posłuchamy razem szumu drzew
pragnę przykryć blizny
ciepłym plastrem

otulić do snu
i zasnąć przy Tobie
w odstępie jednego metra
rozłóż więc gwiazdy na tacy

Klaudia Gasztold