Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Niesie nieśmiertelność

i spokój eliksir

cesarza Shennonga.

Koi dobrym smakiem.

 

Ceremoni napar,

kunsztownie podany

pełen jest szacunku 

dla kosztującego. 

 

Równie adekwatny 

jest na przeprosiny, 

najlepszy to sposób 

żeby podziękować. 

 

Symboliczny rytuał, 

odzwierciedla duszę, 

ujawnia moc, wolę 

tworzącego napój. 

 

Spokojne czyń gesty 

piękne tło stanowią. 

Każdy ruch, myśl i łyk 

poezji ekstazą. 

 

Przepiękne przeżycie, 

etyczny ideał, 

filozofia życia: 

parzenie herbaty. 

 

Angielska też pasja, 

niezmienna tradycja, 

choć rytuał inny, 

mniej ceremonialny. 

 

Walory praktyczne: 

najpierw mleko, napar 

i na końcu cukier 

doprawdy - five o'clock.

 

Po znacznych poprawkach.

Edytowane przez corival (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@corival Dałam serce jak tylko zobaczyłam tytuł :D. Nie zawiodłam się! Tak! Herbata to magia! Jak miło, że się pochyliłaś nad tym tematem. Mógłby powstać traktat na ten temat, tyle jest treści w temacie herbata.

ps. Z mlekiem nie znoszę. 

Gość Radosław
Opublikowano

Co prawda cukier i herbata to dla mnie duży zgrzyt, ale wierszowi w ogólnym zarysie zostawiam serce. :) 

 

Pozdrawiam. 

Opublikowano

@corival tak, tradycyjne zaparzanie herbaty przez Chińczyków, Japończyków to piękny ceremoniał, który poetycko przypomniałaś :) Ja tylko dodam, że według niektórych legend herbatę podarowali ludziom bogowie, jak również nauczyli ich jej charakterystycznego zaparzania i podawania. Czyżby kosmici...? ;) Podzielili się z ludźmi swoim rytuałem...? ;) Tak więc może w ten specyficzny sposób już wcześniej zaparzano i podawano herbatę na innej planecie...? :) Chociaż chrzan wasabi też podobno od "bogów" ;) 

A jeżeli nie lubicie herbaty z mlekiem, to pomyślcie o herbacie ze smalcem, bo tak pewne ludy też podobno piją ;)

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Vanilla Z tymi kosmitami, to jednak wstrzymałabym konie. Już lepiej pozostańmy przy bogach :)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ano owszem, piją :) Dla nas Europejczyków ten delikates jest co najmniej szokujący, ale tam obyczaj ten podyktowany jest (w zasadzie raczej był) warunkami życia... :) Pozdrawiam wzajemnie :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie zliczę słów z myśli niezapisanych, co zniknęły  Pośród tysięcy znaków zapisanych na cyfrowym papierze.  W tylu wysłanych wiadomościach było treści-bez treści, w kalejdoskopie opisanych uczuć  Najważniejszych nie zostało nic opisanych.  W poezji zniknęła realność życia,  zabrakło odwagi do wykrzyczenia bólu,  dałem się pochłonąć: chorobie  romantyzmu, zblokowałem siebie w niezdrowej empatii,  w pragnieniu Ciebie utraciłem siebie.  W udręce powiedzianych- nie wypowiedzianych- dialektyce bez dialogu,  Ostrym piórem wydrapuje psalmy słów szarpiące papier  Zdzierające kartek stosy Z jednym listem niewysłanym…wypisywanym.  
    • @Berenika97 Z jednej strony nie da się, bo choćby ci nie pozwolą nie opowiedzieć się, a z drugiej strony, jak już tak zaglębisz się w pisanie trudno z tym przestać. Ja nawet nie miałem przerwy od 5 lat dłuższej niż tydzień niepisania. Nie byłem w stanie i być może źle że tak było zrobić sobie choćby tygodniowych wakacji od notesu. A pisząc z kolei musiałem się mega opowiadać, niekiedy spowiadać wręcz, ale też wielu chciało mnie widzieć po swoich sprzecznych stronach. Pisanie jest dziwnym zajęciem i miej Bereniko 97 choćby tego świadomość, tym większą im bardziej się tu starasz, a starasz się bardzo, dawno nie widziałem tak aktywnej osoby na forum :)) @Rafael Marius Ależ wielu takich było, znanych nawet. Chęć życia ze wszystkimi w zgodzie przeradza się często w niechęć do wszystkich i zawód. Ale dlaczego? Otóż dlatego że nie spotka Ciebie nigdy przywilej bycia w bandzie. Bo to bandy rozdają tutaj przywileje. 
    • Podnieście wzrok – nad światem kruk kracze, Niesie przekleństwo, co w kościach się znaczy. Niech pękną ich trony, niech runą pałace, Bo przyszła godzina na sprawiedliwe kary.   W mroku borów, gdzie szept się nie kończy, Wiedźma rozpala ogień, co prawdę wytrąci. O tych, co dla srebra sprzedali swe dzieci, O tych, co jak wrony żerują na nędzy i śmieci.   O handlarzach sumień, w płaszczu z cudzych łez, O tych, co modlą się, choć w sercu mają grzech. O zdrajcach, co w blasku świec ślubują kłamstw sto, A nocą jak wilki rozdzierają ludzkie tło.   W kręgu kamieni, gdzie moc się gromadzi, Stare zaklęcie o winie was wskaże. O tych, co w uśmiechu ukryli jad, A lud w kajdany pchali dniami i nocami.   O tych, co śmieją się, gdy głodny brat płacze, A sami od środka gniją jak puste pałace. O tych, co z niczego chcą tworzyć swą cześć, Choć ich słowo dziś znaczy mniej niż deszcz.   Słowa jak grad, rozbiją wasz mur, W nich wasze winy – bez wstydu, bez skór. To głos przodków, co pod ziemią drżą, To wyrok dla tych, co żyją krzywdą złą.   To pieśń o panach, co ludzi depczą, O ich koronach utkanych z podłości. O tym, że wolność w ich ustach to żart, Tylko dym i iluzja, tylko słów martwy fart.   O dłoniach splamionych łzami poddanych, O sercach martwych – na zawsze skamieniałych. O tych, co prawdą gardzą jak pyłem, I władzą karmią się jak demon zgniłym.   To nie pieśń gniewu, to pieśń o upadku, O systemie, co żeruje na człowieczym braku. Nie słuchaj jej, jeśli boisz się prawdy, Bo ten, kto milczy – ręce ma równie krwawe i zdradne.   Wiedźma zawyje – poznacie jej szał! Niesprawiedliwi w popiele i w pyle. Prawda jak żar rozgrzeje ten świat, Słowiański Duch – powstań, już czas!
    • @Amber Oskarżycielski świat zaniedbuje kwestie niechcący, naprawdę tak robi. Tym bardziej im więcej jest śladów cyfrowych. A tak naprawdę dużo jest niechcący :)  @violetta Tak, ale zanim to zrobi będę oponował nawet niechcący :) @Marek.zak1 Cały ja tutaj jestem niespecjalnie :) Pozdro M.  @KOBIETA Za przeznaczenie oskarżysz, no po prostu wytkniesz komuś złe przeznaczenie, a za niechcący trudniej i to też chodzi i nie bójmy się tego sformułować.  @Rafael Marius Lepiej nie wiedzieć, wygodniej.  @Bożena De-Tre Będę ale zawsze niechcący :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...