Piosenka z wiatrem i pod takt

[jazzkółka]

 

 

 

gdzieś płynę sama nie wiem gdzie
skończy się podróż jak i po co  
płynąć gdy nie wiem czy gdzieś jest
przystań pod gwiazdką mrugającą

gdzie miękko z deszczem spływa łza
rozmyta jak horyzont nocą 
można zapomnieć się vabank 
ćmą w ognie elma hen lecącą

delfinie pieśni siedmiu mórz 
gładzą zmarszczone czoła falom
a z klifu szelma troll co rusz 
w niewinnym żarcie stacza kamień

płynę bo płynąć trzeba i
o głos syreni mijam tonie 
bo obiecałeś czekać mnie
w przystani. drogi się nie boję

 

 

 

3.4.21

Edytowane 5 Kwietnia 2021 przez opal (wyświetl historię edycji)

[joanna53]

gdzieś na końcu drogi czeka kochana osoba, której nie można zawieść,

pozdrawiam świątecznie:)

[Sylwester_Lasota]

A ja się poczepiam :)))

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pierwsze 'gdzieś' wydaje mi się błędem językowym (poza tym tych 'gdziesiów' troszeczkę za dużo na samym początku). Moim zdaniem poprawnie powinno być 'dokąd' lub 'dokądś'. I wtedy mogłoby być np. 'dokądś wciąż płynę nie wiem gdzie'. Wiem, że w tym przypadku ginie 'samotność', ale nie mam pomysłu jak ją zachować utrzymując rytm :)

Poza tym dobrze. Podoba mi się dwuznaczność 'drogi' na końcu, myślę, że nie przypadkowa :)

 

Pozdrawiam :)

 

 

'wciąż płynę sama nie wiem gdzie' (?)

[Gość Radosław]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z odwagą i zaufaniem spojrzeć na drogę, to już jest bardzo dużo.

Tu również jest nadzieja na dobre zakończenie. 

 

Choć i pewna tajemnica, którą zasygnalizowałaś otwierając utwór. Ale musi być tajemnica. Bez niej wszystko byłoby wyblakłe ;) 

 

Pozdrawiam

 

i dobrej drogi dla Ciebie 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Treść bardzo mi się podoba, jest romantycznie i bardzo TAK - że drogi się nie boi. ... z drobiazgów, jw.

Pozdrawiam.

[jazzkółka]

@Jacek_K , @Dag, @Pi_ , @Sylwester_Lasota , @Nata_Kruk , @Radosław

 

Witajcie :-)

Serdecznie Wam dziękuję za pochylenie się nas tym wierszydełkiem. :-)

 

 

@Pi_

Agatko, pierwotnie ten wierszyk wyglądał trochę inaczej, był wyraźnie religijny (jako wierszowany komentarz do wiersza Alinki z beja, napisałam go 3.4.), ale zmieniłam końcówkę, aby można go było odczytywać szerzej. Teraz kategorię "tematyka" widziałabym tak: miłość/wiara/egzystencja/wolna (?) wola)

Zresztą, nie lubię narzucać interpretacji. Najbardziej cieszę się, jeśli czytacie po swojemu :-) Wrrróć - jeśli w ogóle czytacie! ;-) :D

 

Co do Twojej uwagi do "ćmy" - to ona ma właśnie lecieć "hen", bo gdzieś coś tam jej mignęło, nawet nie ogień, a złudne ogniki, a ta, zwiedziona, "myśli, że myśli", że ma "cel", że musi...

 

Zostawię tak, jak jest. :)

 

Dziękuję Ci  za obszerne słowo pod wierszem:-)
Wszystkie dobrego dla Ciebie i Bliskich!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

@Nata_Kruk

Natko, baaardzo dziękuję Ci za pomoc!:)  Właśnie na takich, technicznych, uwagach najbardziej zależy mi, kiedy wstawiam tu  teksty

 

Ale, nie obraź się, zostawię jak jest. :)

 

Bo, po pierwsze, uważam powtórzenia za ważny środek stylistyczny - szczególnie tam, gdzie zależy mi na melodyjności tekstu, czy oddaniu nastroju pewnego zagubienia/jakiegoś natręctwa myśli :) A po drugie, Twoje poprawki zmieniłyby sens tej zwrotki. :)

 

 

- Najlepiej zresztą wszystko to wyjaśnił to @Jacek_K  - dziękuję, Jacku!!!

 

 

@Sylwester_Lasota

Sylwestrze :)

Tam, dokąd zmierzają podniosłe, ważkie myśli, ja nie śmiem nawet wzrokiem sięgać...! :)
Gdzie mi tam do górnolotów. Ja tylko podfruwać umiem, ja/z/kółka, błędny (z błędami) ptak. :)

 

Ale spróbuję po swojemu, nielotnemu-jazkółczemu, wyjaśnić, co "AŁ!tor" miał na myśli :)

 

Abstrahując już od rozstrzygnięcia słownikowego:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

- wg którego pytanie: "gdzie idziesz?" nie jest błędem, a uzusem językowym, rozróżniam jakoś intuicyjnie te dwa pytania:

1) Dokąd kroczy/zmierza/ - świat/Polska/Poezja ;)

2) Gdzie lecisz?
Gdzie (teraz) idziesz?
A ty GDZIE...??

 

W pierwszym przypadku mam: patos, koncentrację na celu, podkreślenie kierunku/ruchu.
W drugim - sytuację codzienną, skupienie na "tu i teraz", niekoniecznie na celu i raczej na samym zamiarze (?) ruchu.

 

A tu, w tym wierszydełku, nie ma (przynajmniej wg moich zamierzeń) patosu. Jest zagubienie, pytanie o cel, sens... Nie wiadomo, czy PLka płynie, obierając kurs, czy to tylko jej złudzenie,  bo jest pchana prądami...?
A może i jedno, i drugie...? 

 

Pewna jest tylko droga. I determinacja, by płynąć, choć mamią, by zboczyć te ognie Elma, syreny.

Dlatego, Sylwestrze, wybacz, ale nie zgodzę się z Twoimi poprawkami. :-)
Ale - serdecznie dziękuję za nie, w ogóle - dziękuje Ci za pochylenie się nad tym tekstem. :-) Pozdrawiam

 

 

 

Wszystkim dziękuję jeszcze raz za poczytania, komentarze, zostawiony ślad w postaci głosu :-) Pozdrawiam, życząc miłego dnia

 

 

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja idę w tłumie podobnych sobie. A dokąd tłum zmierza? Nie wiem. 

Ostatnio coraz więcej niepoprawności, niechlujności językowych staje się słownikowo poprawne, ponieważ... wszyscy tak mówią. Ja niestety nie świecę przykładem, też bardzo często popełnuam błędy, ale uwielbiam piękny język i podziwiam ludzi, którzy potrafią się nim biegle posługiwać.

Niczego nie chciałem Ci narzucać, ale jeśli spojrzysz za jakiś czas na dwie pierwsze zwrotki, to może sama zauważysz gdzie gdzieś jest za dużo... a najłatwiejszym do wymiany, moim zdaniem, jest to pierwsze.

 

Gdzie myszka bignie? W labiryncie. A dokąd? Do wyjścia.

 

Pozdrawiam :)

[huzarc]

@opal Kto płynie, ten nie tonie:) Pozdrawiam

[jazzkółka]

@Pi_, @Sylwester_Lasota, @Jacek_K

Witam serdecznie :-)

 

Bardzo się cieszę z powyższej dyskusji, uwielbiam, kiedy można poznać inne punkty widzenia, które nie zmieniają się w linie demarkacyjne czy wzajemne ostrzeliwanie się z okopów :-) :-)
A tutaj nikt na szczęście nie tkwi w mentalnym rasizmie, nikt nie zbywa obraźliwymi sloganami - dziękuję Wam za to :-) 

 

Pozdrawiam Was ciepło, miłego wieczoru!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

@Pi_

Agatko, Twoja wersja jest ładniejsza, płynniejsza, ale... nie moja :-(
:-)

Teraz to wierszydełko trafia do mojego prywatnego inkubatora i, może, karmione wątpliwościami, kiedyś opuści go w formie takiej, jak Twoja - lub jej bliskiej.  :-)

Bardzo dziękuję Ci za obszerme, rozwijające moje widzenie poezji, komentarze! :-) :-)
Pozdrówka serdeczne!

 

@Sylwester_Lasota

Sylwestrze, ja również. :) Ale, skądinąd,  podzielam pogląd Agaty, że poezja rządzi się jednak innymi regułami. Dla mnie zabawa słowem jest odpowiednikiem stosowania przerzutni w białym wierszu - nadaje wielowymiarowość, oznacza poszukiwanie, torowanie (?) nowych  ścieżek  - choć zdaję sobie sprawę, że często, nieświadomie, pewnie idę po czyichś śladach :)
Pozdrawiam!

 

@Jacek_K

Jacku...
DZIĘKI!!