Poeta

[Leszczym]

 

Bezsprzecznie dobry Poeta

imieniem Stefan, ładnym oj ładnym

napisał kilkadziesiąt dobrych wierszy

kilkaset niezłych akapitów

załączył dwie cenne biografie

dużo się mówiło o poecie Stefanie

 

Cóż znaczy, że był dobry?

Czy jego pisanie miało związek

z tak zwanym dobrem?

Miało, bo mieć musiało,

dobry artysta pojmuje wartość

Z jego wyłuskanej prze sztuki

płynęło ponadczasowe rozeznanie

powiem, że rzetelnie się układało

dokładne i celowe i przemyślane

sensowne, może bo ja wiem ładne?

 

Poeta Stefan zdenerwował się

patetycznie na tu i teraz rzeczywistości

napisał – ach co za barwne herezje

denny wiersz pocałujcie mnie

gdzieś, właśnie tam - o zgrozo!

opublikował niemałe osłupienie

pół środowiska raczył obrazić

drugie pół pamiętliwie zapomniało

 

Nikt już nie wspomina poety Stefana

pomnik nigdy nie powstał

lepsi, ważniejsi, sensowniejsi

rozstawili parawan zainteresowania

ostał się jeno grób w trzydziestej alei

o którego prawie nikt zresztą nie dba

 

Widać spokój z braku poety

Stefana, jak zwał się ów chwat

Ja pamiętam oraz troskliwie

przechowuję Jego pamięć

mężczyzny dysponującego dążeniem

aby zawsze tutaj zostać sobą

Znałem ogromną wartość

jego zacnych kompromisów

umiem wyobrazić sobie skalę bólu

bycia, bo bycie boli bezbrzeżnie

 

Świat pognał w świata stronę

cenniejsze książki od a do z, a wiersz

bywa za lekki, zbyt odległy, zwiewny

Stefan słaby nie potrafił zamieszkać

pośród napisanych na fali poematów

w uczuciach trza się powstrzymać

spalił ach spalił gromkie pożegnanie

pamiętaj proszę bo i ja odchodzę

kilka książek, ciut ważkiej poetyki

trzydziesta aleja laickiego cmentarza

 

Wieniec wyważ, zapal znicz,

przeczytaj z rozeznaniem, pobądź z Nim.

 

Edytowane 27 Marca 2021 przez Leszczym (wyświetl historię edycji)