Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Barber


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@OloBolo Znasz powiedzenie "wyżej dupy nie podskoczysz"? No więc właśnie czuję, że zdolność posługiwania się kobiecą logiką to taka moja dupa ;]

Opublikowano

@mati pati Być może nie załapałeś, więc Ci to wyłożę łopatologicznie: ten wierszyk miał na celu wyśmianie stereotypów. Bo takimi właśnie stereotypmi myślą mężczyźni w małych miejscowościach, którzy nigdy w życiu z barberem nie mieli do czynienia. A napisałem to - uwaga - po wizycie u barbera. Błagam, opamiętaj się, troszkę mniej kija w dupie.

Opublikowano

@mati pati Myślę, że gdyby ta satyra naprawdę obrażała profesję barbera, nie byłbyś jedynym reagującym z takim oburzeniem. Szacun dla kontynuowania rodzinnej tradycji. U mnie w rodzinie jest kilkupokoleniowa księgarnia, która się kontynuacji niestety nie doczeka.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale Ty masz talent do rozdyskutowanych postów!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A weź, strach już cokolwiek wstawiać. Dziwnym trafem tylko na tym forum trafiam na tak drażliwych ludzi. Ale cóż, dzień bez dramy dniem straconym.

Opublikowano

@mati pati Akurat ostatnia zwrotka to krytyka wymierzona w peela i stereotypy, jakimi się kieruje. Człowieku, nie przeczytałeś wiersza ze zrozumieniem. Całkowicie rozminąłeś się z jego sensem. Traktujesz głupi wierszyk-żart jakby to był zamach na jakąś świętość. Naprawdę, wystawiasz moją cierpliwość na wielką próbę, a siebie ośmieszasz biorąc wszystko tak śmiertelnie serio. Nie mieści mi się w głowie, jak można być człowiekiem do tego stopnia pozbawionym dystansu i poczucia humoru.

 

Chyba że to wszystko to jednak jakiś żart, w który dałem się wkręcić. Kuriozalność Twoich zarzutów na to wskazuje, ale jak na żart ciągniesz to zbyt długo. Co by to miało nie być, idź już sobie, błagam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...