Ostatni "level"

[Pradzi]

"Kiedy z kominów przestanie lecieć dym

I na nic zda się nawet najlepszy rym

I główny boss finalnie będzie wiódł prym

W tym, co nieuniknione

 

Kiedy nie będzie komu naprawić szkód

I pozostanie tylko nieznośny chłód

Bez szans, że zdarzy jeszcze się jakiś cud

Jak w koszmarach wyśnione

 

Gdy świat powoli wyda ostatni swój dech

Gdy pokryje go rdza, żaden mech ani pleśń

Gdy już nikt nie policzy beztrosko do trzech

I nie zabrzmi tu znajoma pieśń...

 

 

 

Kiedy system ostatecznie trafi szlag

Pod absolutnie każdą z tak wielu flag

Bez znaczenia czyś jest dres czy król czy mag

I bez żadnej litości

 

Kiedy opadnie kurtyna, a z nią kurz

I do checkpointu się nie da cofnąć już

I gdy nie będzie, czy patrzeć wszerz, czy wzdłuż

Zbyt wiele prócz nicości

 

Gdy świat powoli wyda ostatni swój dech

Gdy pokryje go rdza, żaden mech ani pleśń

Gdy już nikt nie policzy beztrosko do trzech

I nie zabrzmi tu znajoma pieśń

Co wtedy?

Zdziwienie? Zawód? Wrzask?

Pretensje?

Olśnienia nagły blask?

W czas rychło...

Gry koniec; poszli stąd!

Nagroda!?

Za popełniony błąd!?

 

 

 

Gdy ujrzysz zmierzch, ale nie nadejdzie świt

I nie pomoże żaden glitch ani cheat

Gdy faktem się okaże największy mit

Na ostatnim levelu

 

Gdy świat powoli wyda ostatni swój dech

Gdy pokryje go rdza, żaden mech ani pleśń

Gdy już nikt nie policzy beztrosko do trzech

I nie zabrzmi tu znajoma pieśń

 

Co wtedy?"