Umami

[Gość]

po słodyczy którą niegdyś
piłem z ust jej karminowych
słony posmak łez pozostał
oraz kredyt niespłacony

gorycz serca złamanego
już od prawdy mnie nie dzieli
że rzucenie dla niej szkoły
to najgorsza z mych idei

z kwaśną miną zerkam w przeszłość
w tych lat kilka zmarnowanych
nie smakuje mi dorosłość
wracam! nie ma jak u-mami

[Gość]

@error_erros  rozbawiło mnie zakończenie :) Ale racja, nie ma jak u "mami" ;) Chociaż, gdy się ma już własne dzieci, to chyba jednak nie wypada już wracać do "mami" ;) Pozdrawiam :)

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wtedy już "mami" nie powinna nawet drzwi otworzyć ;P

Pozdrawiam również i dziękuję za odwiedziny!

[Marek.zak1]

To przerabiało wielu, a była też piosenka: Nie ma jak u mamy ciepły kąt.

U / do mami mówiły moje dzieci, więc to znam:). 

Wiersz poraża prawdą i to jest ważne.  Swoją drogą, szczęśliwym trafem osobiście tak nie miałem.

Pozdrawiam

[Gość]

@Marek.zak1 Jak świat światem, młodym wydaje się, że zamieszkać pod innym adresem niż rodzice, to już dorosłość. Duma ich rozpiera, że powiedzieli "A", natomiast nie każdy ma w sobie tyle dojrzałości, by powiedzieć potem "B", nie wspominając już o reszcie alfabetu. A trzeba samemu poznać wszystkie smaki życia ;)

Dziękuję za odwiedziny!

[Marek.zak1]

@error_erros To już Konrad wspomniał, że jedni przechodzą przez smugę cienia wcześnie, inni później, a niektórzy nigdy. Pozdrawiam