Zwyczajność- poeta

[Advocatus]

Koniec grudnia

Mżawka

Mgła snująca się po cmentarzu

Wszech ogarniająca szarość...

Z mgły wyłaniają się postacie.

Niosą kwiaty,

Ktoś niesie urnę

Na urnie napis:Władimir-poeta,

Nad grobem wspomnienia.

Po rosyjsku .

Po polsku.
Władimir kochał poezję.

Tak pięknie o niej pisał.

Poezja była melodią.

Melodią Kubania

Zielonego Kubania

Pobrzmiewały w niej echa pieśni kozackich.

I uczył mnie poezji .

Na przykładzie wielkich klasyków rosyjskich.

I prosił abym pisał,

Pisał co czuję.

I wspominaliśmy Kubań

Kubań który nam pozostał w sercach.

Małe i ciche miasteczka zatopione w zieleni.

Cerkiewki na horyzoncie,

Śpiewy kozaków.

I nagle Poeta oświadczył,że pisze po polsku.

Pasjonował go trudny polski język.

Włodziu polubił polską przyrodę.

A pisał o niej pięknie

Przeżywał niszczenie przyrody.

Pisał i marzył i chciał aby piękno przyrody zachować

Tak razem marzyliśmy ,że przejedziemy przez Kubań.

I to opiszemy.

Każdy w swoim języku.

Nie udało się.

Gdy jestem w cerkwi

Słuchając śpiewu chóru

To widzę Ciebie Włodziu

I Twój zielony i piękny Kubań

Przyjaciel poety

 

Pamięci rosyjskiego poety Władimira Sztokmana