Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

BPW

Rekomendowane odpowiedzi

@Nefretete

… do @jan_komułzykant -:)

A od strony 205? Zaczęli ludzie pisać chimeryki, które z biegiem czasu przybrały i wciąż przybierają formy krótkich wierszyków, w puencie odkrywając słowo złożone z wielu fraz -:)

 

 

 

Nefretete, dziękuję bardzo za przypomnienie o Chimerykach, których  miałam przyjemność być twórczynią ; )

i ich osobnej formule - która ( nie mam co do tego wątpliwości

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

) jest nie tylko zaraźliwa ( widząc szereg naśladowców gry i dwuznaczności  słowno/ logicznej i interpretacyjnej ) - ale i świeża, nowatorska, oraz stworzyła wyłom w tradycyjnym operowaniu językiem,

i choć pewien portal - jednoosobowo (!) zablokował mi ich skasowanie w kolumnie, w chwili, gdy wchodziły na rynek… szkodząc ):  nie mam wątpliwości co do tego, że po czasie , może już niedługo - ich formuła zostanie doceniona przez językoznawców

 

 

pozdrawiam Cię ciepło, Nefretete,

 

„Dagny”,  Dagmara Gądek
 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dagmara Gądek

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

'O! Matko chimerykow'  -:)   — wiesz? Snuł się, w tej chwili wierszyk w głowie na temat powyższy, od frazy początkowej zacząłem, ale skupię się na tym, co napisałaś jako osoba, która liznęła temat przez kubki smakowe, poznając to i owo zaznały smak(ów)u, o jaki(ch)m doskonale wiesz! Pamiętam też, twój pierwszy post na tym portalu, od razu poznałem — czyli ciebie, Dagmaro — a gdzie to się zaczęło? Pamiętasz, nieprawdaż? Na łąkach, gdzie poziom głównie opierał się na jadzie, rzekomo wyższym 'levelem poezji'; dzisiaj coś z niego zostało, lecz innowacja w środku pozwala dokonać niewyobrażalnych zmian, jakie dzieją się, nie tylko w głowie-:) Samą egzegezą dokonała na utworze z innego portalu, gdzie daniem głównym stało się słowo 'szeleszcze' !! Ponoć dla niektórych jako archaizm czasownikowy, zerknij/ zerknijcie w wolnym, dla was czasie:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bo ktoś uważa, że to pierdolety... pisane z ręki samej, 
Pani Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

"Mewa"

 

Pozdrawiam, ciebie i pozostałych!

Amen

Edytowane przez Nefretete (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Nefretete Poezję Lilki, cenię rzecz jasna, choć Magdalena była mi bliższa jako wzór osobowości burzliwej  ;)) 

( Co z łąkami, to dla mnie nie ma znaczenia, pretensjonalność to najmniejszy pikuś…):

Ja nie stawiam nA „ wyższy level poezji” , lecz na jej oryginalność i jeśli krytykuję, to mając na uwadze destrukcyjną łatwość, z jaką wyświechtane frazy potrafią przesłonić prawdziwy potencjał Autora/ -Autorki

 

unikajmy sztampy, to mój jedyny, skromny postulat, choć nie planuję świata zmieniać na siłę, ( bo portale zjadają czas, który wolę przekierować na co innego)…

 

Rozszczepienia znaczeniowo / słowotwórcze pchają na nieograniczone tory, choć w miarę zgłębiania - można wylądować  na płyciźnie; czyli polot - musi być w służbie balansu.

 

pozdrawiam miło, szeleszcze juz kiedyś wybadałam; piszę codziennie, składam tomik z ołówkiem w ręku ( pomimo kłód, rzucanych pod nogi) … tam będzie zabawa z językiem, dam znać, gdy się ukaże. 
 

pozdrówki miłe

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

pozdrawiam z całodziennej podróży.

 

 

Do p.befany - jeszcze się nie zajmują. Jestem cierpliwa, bo wiem, że każde nowatorskie zjawisko - prędzej czy później - staje się przedmiotem badań…

Edytowane przez Dagmara Gądek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dagmara Gądek Nowatorski to był Jan Sztaudynger Stanisław Jerzy Lec, Julian Tuwim, Konstanty I. Gałczyński etc. Już na ten temat się "popisałam" na pp aż uznano tam moje konto za  "podejrzane", ponieważ się "czepiam"

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Chimeryki - moim skromnym zdaniem - koncepcja - może bezwiednie, ale wtórna. I na tym poprzestanę.

@M_arianna_ kultura w szerokim spectrum. 

@M_arianna_ pojęcie abstrakcyjne 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ja nie stawiam nA „ wyższy level poezji” , lecz na jej oryginalność i jeśli krytykuję, to mając na uwadze destrukcyjną łatwość, z jaką wyświechtane frazy potrafią przesłonić prawdziwy potencjał Autora/ -Autorki

 

Rozszczepienia znaczeniowo / słowotwórcze pchają na nieograniczone tory, choć w miarę zgłębiania - można wyładować na płyciźnie; czyli polot - musi być w służbie balansu.

 

Dagmaro, wybacz, że...

Resztę pominąłem, aczkolwiek ważna jest także; w tym wątku nie pomija myśli głowa, co podobna, tobie, też zapisuje na pięciolinii, czy w kratkach ołówkiem/długopisem. Wszystko, co może być muzyką, albo więzieniem. Sumuje się. Tak jak, twoją podróż przez deszcz i słońce złożyły walizki ( wiesz? Ja nie myślę, kiedy piszę ten post do ciebie, to czuje)

Potencjał autora —  kiedy jest prawdziwy? Gdy znany, poprzez twórczość swoich wierszy, komentarze zostawia nie tylko pod swoimi, ale innymi zaznaczając poziom języka, nie 'wyższego levelu poezji — bo to totalna bzdura!

( gdybym chciał to rozszerzyć o doświadczenia, straciłbym drogocenny czas)

To,co piszesz:  polot - musi być w służbie balansu.

Zgadzam się z tobą, ale istnieje z warunkiem, o którym napisałem w powyższych frazach.

Wydaj mi się, że leży tu! Główny powód, na postawie którego można określić autora

I znowu 'ale' Auto -:))

 

 

Wypoczywaj!

Serdeczności ślę

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Potencjał od potencji  Jak wilk za owcą lecisz   Byleby nie mieć dzieci  Im lepsza tym jest większy    To nie tekst jak Szekspir  Od lekkości po niebyt Od rzeczy czy na rzeczy Tu nie ma żadnej puenty
    • - To zapał; za to kota złap. - Azot?                     Kota but, tu bat - 'ok.            Azo, kot i kogut tu. Go... kito - koza.                Natala; kotku, tu kto kala tan?    
    • Stojąc nad spokojną wodą, spoglądamy w kierunku oddalających się deszczowych chmur, gdy za nami zachodzi słońce następnego dnia mozołu nad życiem doczesnym.   Widzimy tęczę poniżej waniliowo brunatnych spodów chmur oświetlanych jakimś dziwnym złotym blaskiem zza pleców, na tle granatowego nieba.   Wszystko wydaje się zalane jakby ciepłem i światłością, kontrastem tego co było i co nastąpi.   Tego, czego tak poszukujemy wędrując pomiędzy barwami życia.   Właśnie tak patrząc i szukając opadamy już z sił, skalani bezradnością.   Prawdę mówiąc ileż można się katować i mordować by tę syzyfową pracę doprowadzić do końca i poczuć, że znowu trzeba będzie zacząć   Zacząć następny dzień, obładowany kolejnym ciężarem. Ciężarem bezskutecznych prób wzajemnego zrozumienia. Ciężarem bezskutecznych prób wypowiedzenia tego, co leży na sercu. Jedno i drugie nigdy nie zostało ustanowione, ni usłyszane.   Może byłoby lekko po prostu udawać, wypić razem kawę czy herbatę. Rytualnie odmówić pacierz przed zbawicielami samotności Rytualnie wejść do łóżka i odbyć cowieczorne bębnienie ciał   Może byłoby ani to lekko, ani to ciężko zacząć studia z przykazania matki i ojca. Popołudniami zasiąść przy tytule magistra nad telewizyjnymi bujdami posolonymi zawiłościami z zaskoczeniami. Popołudniami zasiąść przy szachach i łamigłówkach z nadzieją, że uznanie innych da nam moc władcy Eterni.   Może byłoby pikantnie zjeść trochę boczku, karkóweczkę; przyjarać wielbłądkiem lub pobawić się z Marysią. Cmoknąć wujka Janusza czerwonymi, niespełnionymi od namiętności ustami Grażynki. Cmoknąć obrazek Jezuska, który powędrował do zeszytu 10-latka podczas noworocznej kolędy.   Nie mówmy o bólu, to takie passe.. teraz mówimy już wprost o chorobach i niedoli. O demencji starości, gdy człowiek nie może zapomnieć o tym, jak będąc dzieckiem robił w majtki O demencji starości, gdy człowiek nie może przypomnieć sobie o tym, jak będąc w kwiecie wieku bawił się drogimi zabawkami   Gadane, gadane, gadane całe życie przerobione.   Może najmniej myśleć musi ten, który myśleć nie musi.. oczywiste Może najmniej spożywać musi ten, który spożywać nie musi.. oczywiste Może najmniej cierpieć musi ten, który cierpień nie rozumie no cóż, chyba nie trafiłem tutaj z sensem i z rytmu wybiłem tę pieśń. Praca nie jest pracą dla kogoś, kto się jej wyuczył i wykonuje ją bez zastanowienia Umysł przydymiony nie przejmuje się konsekwencjami nieprawidłowości, w które wpadł a jazda na ostro przypomina co najwyżej bieganie dzikiego wieprza po zagrodzie.   Nie ma ciężarów i nie jest lekko właściwie wszystko jest w stanie nieważkości; grawitacja bawi się udając istnienie. Względne, bowiem cóż istnieje?   Szczęśliwy ten, który nie wie czym jest szczęście. Radosny ten, który nie wie, czym jest radość. Przejrzał ten, który nigdy niczego nie widział. Mądry ten, który nie wie, czym jest wiedza. Uznany ten, który nie wie, czym jest uznanie. Odważny ten, który nie wie, czym jest odwaga. Sprawiedliwy ten, który nie wie, czym jest sprawiedliwość. Prawdomówny ten, który nie wie, czym jest prawda. Zbawiony ten, który nie wie czym jest zbawienie. Poznał Boga ten, który nie wie kim jest Bóg. Żywy ten, który nie wie czym jest życie.   Wiara w tym, który nie wie, czym jest wiara. Nadzieja w tym, który nie wie, czym jest nadzieja.   Nie ma go ani tu, ani tam. Nie ma go ani jutro, ani dziś.   Jak wiatr przeminął już, bowiem nie ma ni czasu, ni przestrzeni. Wszystko jest tym czym jest i czym nigdy nie było.   Taka w swojej istocie jest śmierć a skoro w ogóle jest śmierć nie ma miłości.     Tak właśnie kończy się jesień zmiana jest tym, co jest stałe zmiana jaźni w nicość.   Żadne teorie nie odpowiedzą na żadne pytanie jesteśmy w kropce i nie ma wyjścia Czarna dziura - mówiąc potocznie przemieniła się w więzienie niczym czeluść cyklu życia i śmierci zabezpieczona męskim orgazmem zapieczętowana wytryskiem nasienia i wchłonięciem plemnika przez kobiece jajeczko   Chociaż w sumie.. mamy metody, by i to powstrzymać. Spirala domaciczna - spiralą wyginającego ludzkiego gatunku jest w dwóch kierunkach biegnącą. Tak właśnie jest lżej, czyż nie?   Niektórzy twierdzą, że wiemy o świecie dużo ale znajomość praw nie jest wiedzą, co najwyżej, właśnie - znajomością praw. To co się wydarzyło... to, co się wydarzy... Wszystko wyjaśni determinizm, pomimo i tak nieistotnych anomalii na poziomie kwantowym Bo któż je ogarnie?   Więc wędruj przez życie i nie daj się znieść prądom wmawianego sensu. Korzystaj ze wszystkiego, bo przecież z czego miałbyś nie korzystać, a cóż masz do stracenia? Wiatr w polu.   A na końcu? Cóż, będzie ciekawie! Bowiem.. przecież, jak to wszyscy lubimy sobie śpiewać: "wesołe jest życie staruszka". A jeśli nie masz na to wszystko ochoty? Cóż, każdy znajduje swoje drzwi, bo jak to bywa mało kto zna słowa Królowej Popu: "you will find the gate that's open even though your spirit's broken".   Skrajności. Kiedy jeszcze kochałem i myślałem, że jestem kochany miałem ksywkę na portalu o poezji SkrajSkraj   Zwiastun tego czym stanie się ta miłość która nigdy przecież miłością nie była.   Lecz teraz cieszę się bardzo, że po tej całej burzy przyszło mi poznać pierwsze słowa wypowiedziane przy założeniu świata, których treść ukryta jest w literach powyżej. Słowa, których nikomu nie zdradzę, bo czeka mnie za nie tylko zdrada.   I znam te, które wybrzmiewały wcześniej i wybrzmiewać będą już zawsze. Słowa, których nikomu nie zdradzę, bo czeka mnie za nie tylko wzajemność.
    • Raz co udał; koparka, kra, pokładu oczar.  
    • I korki załadował; zła woda - łazi... kroki.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...