Mapa apokaliptycznej rozkoszy

[Dawid Rzeszutek]

Mapa apokaliptycznej rozkoszy

 

Dziś w uroku północnych zórz
Płaczących w kajdanach bólu 
Nie iskrzy już wieczna siła róż  
O papieżu zła i czarny konsulu

 

W księgach utopiono wartości 
Krwią zarżniętych diamentów 
Są godłami koron wieczności
I manną religijnych dewiantów

 

A śmierci świeca wciąż płonie
Na królewskiej koronie świata
Już jutro staniecie przy tronie
A serce wypełni wasza strata 

 

Tutaj dróg żywota morał zabija

Jak leniwość i pustka niechęci

Jak modlitwy złość już niczyja
A szatan nikogo nie oszczędzi 

 

Oddaj prawa śledztwo proroku
Elektrycznym oczom piorunów

Egzekucyjnego krzesła wyroku  

Od wolnego świata zła tronów 

 

Ale by wolna wola reżim obaliła 
I kwiatów serca w was odżyły

Nie dajcie by wina was okryła
Jak tą mgłą cmentarne mogiły 

 

Bo utracicie majątek ten ostatni
Wartość przyjaciół wokół i czas
Bo jedynie Ci szalenie tu stratni

Odejdą prędko i z cieniem wraz

 

Nie pozwólcie zabić poświęceń

Dających ostatnie namaszczenie
Bo to czas do piekieł tu strąceń
To najciemniejsze obwieszczenie

 

Bogowie zawsze świat ofiarują
Przybywa z nocnych sarkofagów 
A purpura serca i krzyż wtórują
Nutę modlitw włóczęg i wrogów

 

Jesteś w nim tu pyłem wiecznym 
Z upadłych już historii pomników
Duchem zbytnio niebezpiecznym 
W świecie bezradnych chomików  

 

Autor: Dawid Rzeszutek