Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwa bukieciki niebieskich fiołków


Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Źródło:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Idzie pod wieczór ― przytłoczony ciężarem strasznej choroby…

 

… chce się jeszcze napatrzeć ―

na bezchmurne niebo

― na kołyszące się topole…

 

Idzie do kobiety… ―

wprost ze szpitalnego łóżka… ―

 

… niemalże ― spod ― kobaltowej lampy…

 

 

… wszystko mu się plącze…

 

Czy ją jeszcze zastanie?

Co jej mógłby podarować?

 

 

Nic… ―

 

… poza dwoma bukiecikami niebieskich fiołków ― kupionymi ― u starej kwiaciarki…

 

 

… tylko ―

pół

― roku…

 

Rok…

 

… nie więcej…

 

 

Tyle przebytych dróg i bezdroży… ― syberyjskich łagrów…

 

 

… wyrwany ze szponów ―

makabrycznej męki

 

… ze stłumionym ―

chwilowo

― bólem…

 

… śmiertelnie blady…

 

 

… tylko ―

pół

― roku…

 

Rok…

 

… nie więcej…

 

 

… albo ― do końca ― tego lata…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2017-02-28)

 

***

 

Inspirowane powieścią pt. ”Oddział chorych na raka”, Aleksandra Sołżenicyna.

 

 

 

Edytowane przez Arsis (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...