Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Dwoje w jednym

Gabrys
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gabrys

Gabrys

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Dwoje w jednym

 
jak z kimś wiążesz się
pamiętaj o tym
że kradniesz jego życia
wygody nie wygody
trzeba przeżyć razem
i nie grymasić
tylko próbować zrozumieć

każda próba
może zbliżyć lub oddalić
nic na siłę
bo kochanie nie pyta
ono bierze


dwoje w jednym
pokora
i wyrozumiałość
miłe słowa dla uszów
Edytowane przez Gabrys (wyświetl historię edycji)
1
duszka

duszka

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Wiersz - drogowskaz :) Potrzebujemy takich mądrze zachęcających drogowskazów...

 

Tylko dwie małe uwagi: "dwoje w jednym" brzmi lepiej, i w środkowej zwrotce dwa ostatnie wersy maja według mnie tę samą wypowiedź - może zrezygnować z jednego z nich?

 

Pozdrawiam :)

 

 

Edytowane przez duszka (wyświetl historię edycji)
  • Gabrys zmienił(a) tytuł na Dwoje w jednym

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Napar

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski @Łukasz Wiesław Jasiński   Serdecznie Panom dziękuję! Pozdrawiam. :)
    • Berenika97
      Raport

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Łukasz Wiesław Jasiński   Bardzo dziękuję i ślę pozdrowienia. :)
    • Berenika97
      Święta

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Amber To piękny, nostalgiczny wiersz pełen ciepła. Piękna metafora - gwiazda, która „pamięta" za nas. Ostatnie wersy są mądre i smutne jednocześnie - „wszyscy w dniu świąt się dobrze mieli , dlatego nikt ich nie pamięta". To prawda - pamiętamy dramaty, trudności, a szczęście które „po prostu było" - umyka.
    • Berenika97
      Nie widzę Słońca

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Nie wiem kiedy świat zgasł tak szybko we mnie I barwy w szarość nagle się zmieniły. Ktoś mgłą przysłonił oczy tak podstępnie Że dni i sny się w jedno połączyły. Wciąż zapominam, że dzień się zaczyna, A świat nie może powstać z samej ciszy. Że życie lepić trzeba jakby z gliny, Z ruchu i z tego, co się wokół słyszy. „Spójrz, jakie słońce!” – mówisz do mnie rano, Gdy żaluzjami zrywasz cienie ze ścian. Ja widzę tylko pustkę – tę niechcianą, Gdzie linie mroku to ślady dawnych ran.  
    • Berenika97
      Sklepienie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Wiechu J. K.   Bardzo dziękuję!  Człowiek dąży do poznania Wszechświata, to prawda. Tylko co potem zrobi z tą wiedzą i jakie ma intencje?  "W latach 70-tych były plany użycia broni w kosmosie i na Księżycu, zwłaszcza w czasach Zimnej Wojny, gdzie USA i ZSRR rozważały zrzucenie bomb atomowych na Księżyc, aby zademonstrować swoją siłę" Na szczęście wtedy odpuścili. A traktaty? Historia i nie tylko ona  wie, że są bezwarościowe w czasach wojen.  Pozdrawiam. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...