Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pan Sylwester na sylwestra

gdy przestała grać orkiestra

bo muzycy spici w belę

wziął na parkiet pannę Felę,

 

która od lat w tym lokalu

prawie, że na każdym balu

i do tego za darmochę

na parkiecie swoją brochę

 

w pełnej jej okazałości

rozbawionej publiczności

przedstawiała bez obiekcji

jako detal w swej kolekcji.

 

Pan Sylwester jak przystało

strzelił mowę okazałą

po niej chciał pokazać broszkę

lecz się biedny zdziwił troszkę

 

bowiem na stolika blacie

zamiast broszki były gacie

lecz nie jakieś tam barchany

tylko stringi do podmiany

 

gdyby Feli się spociły

te, co broszkę jej okryły

teraz to już wiecie sami

broszka jest, lecz za stringami.

 

 

Opublikowano

@Iwa-Iwa

Dla mnie potęgą słowo wybrzmiewa

kiedy jest czułe, kiedy dojrzewa,

karmi nadzieją, dobrocią darzy

rozjaśnia uśmiech a gdy się zdarzy

 

że to ja właśnie odbiorcą jego

jestem i to z powodu tego

że to, co piszę ktoś inni ceni

jesteśmy z weną rozanieleni.

 

 

Pozdrawiam sylwestrowo życząc

Szczęśliwego Nowego Roku

HJ

Opublikowano (edytowane)

Niezła z Feli jest czyścioszka,

Ale to nie moja broszka

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Pozdrawiam Henryku. 

Darz wiersz w Nowym Roku

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Franek K

Tym, co broszkę mieć by chcieli

mogą, ale najpierw Feli

muszą coś zaoferować

wtedy będzie pertraktować.

 

Najpierw zajrzy do koperty

jaka skala jest oferty

a gdy ją to zadowoli

to ulegnie i pozwoli...

 

 

Ja pozdrawiam sylwestrowo

życząc abyś noc szałowo

aż do świtu przebalował

i byś po niej ''nie chorował".

 

Gdyby jednak się zdarzyło

i ciut więcej się wypiło

proponuję by na kaca

wiersz napisać ponoć praca

 

i tu problem jest niestety

bo słyszałem, że sztafety

jeszcze lepsze, gdy klin klina

jednak, gdy się nie przegina.

 

Pozdrawiam

Henryk

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

 

Piękne dzięki Ci Henryku,

Choć za kołnierz nie wylewam.

To Ci zdradzę, że mam problem.

W garderobie brak kołnierza

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...