Codzienność

[Phraitna Crust]

Śniadanie zagryzam papierosem,
a obiad kawą.
Na kolację piję polską herbatę, wódkę.
Wieczorami wznoszę wysoko dłonie,
naga szukam guzów
i modlę się do siebie.
Siadam przed lustrem,
ale nie mogę zobaczyć w nim żadnego odbicia.
Nocą walczę ze smokami,
by później bandażować poranione ręce
i wymyślać niestworzone historie.
Dzwonię do wszystkich swoich błędów
o trzeciej nad ranem.
Przepraszam, przeklinam i wyznaję winy.
Zanim pierwsze promienie słońca
spłyną ciężko po łóżku,
unoszę się w górę,
jako zupełnie nowy człowiek,
by o poranku, drżącymi dłońmi,
znów wyciągnąć zapalniczkę.

 

[ais]

Obraz matki, niekoniecznie polki, która mierzy się nie tylko ze smokami, ale z szarą, burą codziennością.

Ten wiersz jest mi o tyle bliski, bo dokładnie to samo czułam ileś lat temu...

 

Tylko trochę puenta ma za mały kaliber, imho.

Pozdrawiam.