Pokusa

[JAPA]

Pokusa

Świat ramiona rozpościera szeroko
zapadnij się we mnie głęboko
szepcze słodko.
Zapomnij swoje żale smutki,
Jestem przecież milutki
Mam oblicz milionów tysiące
każde dla Ciebie jak słońce
Nowy dzień Ci przynoszę
No ... popatrz proszę ..
Tu Stara świątynia, tu chmura
Las szumiący, pustynna góra
Śmiech, radość zabawa.
Przecież to prosta sprawa.
Trzeba się tylko odważyć.
Za sobą wszystko zostawić..
Wszystkie ścieżki są Twoje ..
Największe natury przeboje
Wiedz jednak nim ruszysz
Nim się tym wszystkim wzruszysz
To tylko migawki, miraże
Ja  Świat, oczymś innym marzę.
Oddałbym wszystko co moje
Za błyszczące oczy twoje,
za serca gorącego bicie
Za proste normalne życie.
Cuda świata sa śliczne
pokusy różne i liczne
Niczym.sa jednak zupełnie
bo przy Miłości
.........wszystko blednie!

[ais]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[JAPA]

@ais Fajnie że Ci się  podobało

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[ais]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Treść mi sie podoba, bo zapis od czapki i kapelusza.

Spróbuj to przeczytać na głos.

Wiersz to nie karabin maszynowy.

To spacer po lesie, taniec na rynku, spojrzenie w gwiazdy.

Spróbuj poeksperymentowac z innym zapisem, bo to co proponujesz jest nie do przyjęcia.

Pozdrawiam

[JAPA]

@ais No patrz..a ja myslalem, że czasem karabin maszynowy mówi więcej niż  tanieć po lesie.

Nie polemizuję z odczuciem. 

Bo to przecież  bardzo subiektywne.

Ten wiersz ma bardzo konkrety przekaz. To się w nim dla mnie liczyło. Zatańczą na mchu innym razem.. Tylko najpierw  muszę ten mech i melodie poczuć własnymi stopami. Świat niech  mami w tym czasie .. bo taki jest.. nikt tego nie zmieni