-
Ostatnio w Warsztacie
-
Tego dnia niebo miało na sobie czerwoną suknię, którą przywdziało mu zachodzące słońce. W pokoju byli tylko we dwoje. Czuć było zapach słodkich perfum, pomieszany z wonią ich rozgrzanych ciał. Leżeli na łóżku, wtuleni w siebie. Czuli, że świat to tylko ta chwila, tylko ten pokój i tylko oni; poza tym nic nie istniało.
Spytała go:
— Kochasz mnie? — Przecież wiesz. — Więc powiedz to. — Nigdy niczego i nikogo nie kochałem tak bardzo, jak ciebie. — Ja też cię kocham, wiesz o tym?
Przytulił ją mocniej do siebie. Nagle zachłysnął się powietrzem i zastygnął. Popatrzył na nią zdziwiony, a ona wyszeptała mu do ucha: — Kocham cię i nie pozwolę nikomu, żeby mi cię zabrał.
Zaczęła przeczesywać mu ręką włosy, czule głaszcząc go. — Zawsze będziemy przy sobie, nikt mi cię nie ukradnie.
Pocałowała go czule i przytuliła jeszcze mocniej. W końcu odetchnął, gdy wyjęła mu z piersi nóż, a z rany wylała się ciemna i ciepła krew.
To moje pierwsze opowiadanie, właściwie "wiersz", który chciałem zmienić na opowiadanie, kiedy użytkownicy słusznie zwrócili uwagę, że nie jest to wiersz, a raczej "proza przebrana za wiersz". Co można by poprawić w tym opowiadaniu? Czy nie jest za krótkie? Wiem, że jakość jest ważniejsza niż długość, ale być może lepiej byłoby dłużej budować klimat. Chciałbym również poprawić dialogi
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 32 odpowiedzi
- 439 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 718 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 727 wyświetleń
-
- 19 odpowiedzi
- 282 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 354 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Dagmara Gądek · Opublikowano
Tekst ubawił setnie, zwłaszcza wczoraj, gdy nie doszukałam się baaardzo nisko zawieszonej puenty. Dziś ją doczytałam i… dla mnie wiersz trochę zyskał ale i stracił, chociaż : jest to inteligentne nawiązanie do dwojakich deficytów : czytając dosłownie : niejedna właścicielka woli pieścić swojego pupila od nachalnego buhaja / faceta - ale ta sytuacja pozbawia nadziei. PL - i nie łączy już NIC, jeśli się nie walczy o więcej, lepiej się rozejść. czytając metaforycznie : PL - ka zdesperowana błaga o przebudzenie, aby partner wreszcie ochłonął i dał z siebie coś więcej poza fizycznością - bo jest jak niewybawiony dzieciuch; brak nici porozumienia, nie pozwala budować głębszej więzi. I właśnie to albo/ albo mi nie do końca odpowiada, bo strąca tekst w moralizę ; „ jesteśmy duchowo - materialni”, więc jeden i drugi czynnik musi się w zbalansowany sposób uzupełniać; ( przy czym wierzę jednocześnie, że właśnie TO podejście było zamysłem Autorki, a nie dialektyka duch/ciałoZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
)… pozdrówki miłe -
Przez bronmus45 · Opublikowano
~~ Jako już prawie 80 - letni obywatel Polski, pamiętający cały, powojenny przekrój sytuacji politycznej naszego Kraju, z przykrością stwierdzam, że wsłuchując się w wypowiedzi obecnego prezydenta Andrzeja Dudy, tracę ochotę do dalszego życia .. Tego typu człowiek nie powinien dzierżyć jakiegokolwiek stanowiska w zarządzaniu chociażby .. sołectwem. ~~ -
Przez Dagmara Gądek · Opublikowano
@Dekaos DondiZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
i tak ma być : po Twojemu ( reszta, to już tylko życzliwe, odczytelnicze sugestie ;)), pozdrówki miłe P.S. …przekaz oczywiście - fundamentalny -
Przez Dagmara Gądek · Opublikowano
Panie Jacku, ja bardzo, ale to bardzo wierzę w piękne związki, takie „na całe życie” - mam tego przykład w najbliższej Rodzinie; za sukcesem stoi tam ogromne uczucie pielęgnowane po najdrobniejszy szczegół - w którym nadrzędną myślą jest czułość i szacunek wobec drugiego; ale jest też wspólne poczucie humoru ( to jedna z najważniejszych rzeczy dla mnie ), chęć dzielenia zainteresowań, ale też szacunek dla odrębnych pasji; jest zbalansowane, tkliwe poświęcenie - bez męczeństwa i poczucia krzywdy, cóż…całe życie spoglądam z zachwytem w tamtą stronęZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
jednak dziś podlegając innym, bardziej stresogennym faktorom, widać jak trudno jest młodszemu pokoleniu o zdrowe zbalansowanie w związku, więc świadome kobiety - rozwodzą się. Ale na szczęście jest szansa, by wcześniej zaradzić deficytom, obciążeniom, można skorzystać z pomocy terapeutów, ratować ; w imię jakichś odniesień zdobyć się na autorefleksję. ( Osobiście jednak nie widzę uzasadnienia dla presji na szybkie łączenie się na całe życie, a ta presja zwlaszcza w Polsce - była bardzo silna) pozdrówki miłe -
Przez Dagmara Gądek · Opublikowano
@yaxa przede wszystkim, nie starałabym się celować w oryginalność jako główne założenie - takie próby bywają zupełnie czytelne; widać podejście siłowe ( nazywam go na własny użytek - cudaczeniem ) i robi ono więcej szkody niż pisanie zupełnie proste, bo nie wypływa z talentu, a z kalkulacji, poetyckiego lub pseudopoetyckiego cwaniactwa obliczonego na tanie zachwyty, a przecież ważny jest szacunek dla sztuki, aktywacja własnego naturalnego talentu i zawarty w tekście przekaz. Jeśli w ogóle jest jakakolwiek oryginalność, to z dużym prawdopodobieństwem zostanie ona odczytana, choć niekoniecznie pozytywnie, bo nowe, bywa mało zrozumiałe, choć uniwersalizm talentu - gdzieś tam zarezonuje. Tyle. pozdrówki miłe.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się