-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 581
nie bójmy się marzyć
ani śnić to wszystko
to mocna nić
która nie boi się wstydu
ciemności oraz burz
ozdobionych tęczą
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 44 odpowiedzi
- 1 003 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 596 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 563 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 323 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 462 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Tak w Warszawie w czasie nauki w liceum. -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Tak... :) dziękuję za wejście. Koniecznie.... o to należy dbać, to nasz obowiązek. Mnie jest potrzebny, on coś dopowiada... :) Dziękuję za komentarz. -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Naram-sin.... nie czytałam wszystkiego, za duzo. Częściowo przyznam Ci rację... przaśność stylu.. to być może lekka przesada, niemniej, treść w wielu miejscach jest zabawna, takt, przy niektórych wersach pomyślałam... "ale pojechał"... Weźmy pod lupę malarstwo... niedawno przeglądałam obrazy.. Jenny Saville... współczesna, brytyjska malarka. Ma takie "dzieła", że gdyby mi nawet dopłacali, nie chciałabym żadnego, a jednak przyjrzałam się im... są interesujące na swój sposób... Różne mają ludzie pomysły... i żeby nie było, nie staję po niczyjej stronie. To tylko mój odbiór. Pozdrawiam obu Panów.Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Nata_KrukDziś dzień historyczny! :))) Pięknie zestawiłaś to, co wielkie i ciężkie w historii, z tym, co kruche, codzienne i dziecięco lekkie. Szczególnie silne jest zestawienie „łez i potoków pamięci” z obrazem dzieci bawiących się papierowymi statkami – to sprawia, że czuję jednocześnie ciężar przeszłości i pragnienie zwyczajnej radości tu i teraz. Podoba mi się też, jak łączysz metafory natury (Boreasz, strumyki, żabi rechot) z refleksją nad losem człowieka. Twój wiersz który zostawia mnie z pytaniem: jak żyć „normalnie” w cieniu wielkich wydarzeń? ps. czy ma być "na wodą"? -
Przez wierszyki · Opublikowano
A ja tak sobie myślę, że w teorii to wielu jest bardzo dobrych z historii, ale gorzej z zastosowaniem w praktyce. Dbajmy o ten staw i te łódeczki na wodzie, a przede wszystkim o dzieci, które je puszczają. Moim zdaniem ostatni wers zupełnie niepotrzebny, przecież człowiek nie ma uszu wielkości słonia i czułości nietoperza ;-) Ja pamiętam opowiadania mojego taty o wojnie, jak się zaczęła, gdy miał 9 lat. Dla niego po prostu nagle się zaczęła. Pzdr :-)
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się