Dla Arturka

[Tom Tom]

 

 

w jednym z wielu mniejszych miast 

wielki zdaje się być świat 

gdy przemierzasz drobnym krokiem czas

 

pełen wyzwań każdy rok 

rób za krokiem drugi krok

wiem że radę zawsze sobie dasz 

 

czasem strumień przykrych chwil

łez potoki wleje ci

dzięki nim stres znika jak i strach

 

ludzi wokół pełny młyn 

poznaj dobrych badaj złych 

we mnie zawsze przyjaciela masz 

 

zdradzę ci że nie powielę już młodzieńczych lat

ale ty synu czynisz mi piękniejszym świat

podaj dłoń a poprowadzę cię przez górski szlak 

kiedyś ty podeprzesz mnie gdy przyjdzie czas 

 

popatrz jaki cudny dar 

włożył w nasze dłonie Pan 

gdy doświadczeń plecak pęka w szwach 

 

zawsze będę obok szedł

dwóm jest łatwiej trudy nieść 

i przygody lepszy będzie smak

 

w trakcie kamienistych dróg

będę cię z radością niósł 

aż nie zechcesz kroczyć nimi sam 

 

potem gdy nawrócisz wzrok 

w pędzie dążeń wiedz że dom 

nigdy ci nie zamknął ramion bram 

 

dzisiaj  wszystko cię zachwyca 

gdy odkrywasz nowe kąty 

Widzę uśmiech i błysk w oczach 

padasz wstajesz po raz  piąty

z wielką dumą obserwuję 

jak maleńki człowiek dąży

do wielkości i triumfuje 

 

zdradzę ci że nie powielę już młodzieńczych lat

ale ty synu czynisz mi piękniejszym świat

podaj dłoń a poprowadzę cię przez górski szlak 

kiedyś ty podeprzesz mnie gdy przyjdzie czas 

 

 

 

 

[Annna.O]

Piękny obraz ojcowskiej miłości. Wzruszający, głęboki tekst.