Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Okna


Rekomendowane odpowiedzi

Nade mną ― ogromna ― księżycowa twarz…

Przeszywa srebrną strzałą

― ciąg zamkniętych na wieczność okien…

 

 

W jakiejś nierealnej ― sennej aureoli ― chwieją się na ścianach ― liściaste cienie…

 

 

Wszechświat ―

zagłusza noc

― swoim bezwzględnym milczeniem…

 

… smagającą

chłodem

― otchłań…

 

 

... zatapiam się w szept

wysokich drzew ―

pod tchnieniem

― pobladłych ust…

 

Muskam palcami

― lśniące kwadraty szyb…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2014-06-22)

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...