Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nierozumne myśli galopują
jak stado ogierów
po stepie mojej samotności

pustynna tykwa
nie daje schronienia
przed palącym słońcem

 

nie mogę zasnąć
jak samotny ptak na dachu

zapłoń we mnie
iskro życia 
rozpal mnie 
daj energii i polotu 
pchnij do działania 
wyrwij z niebytu
zatańcz w mojej głowie
najdzikszy z układów

niech jeszcze coś pożytecznego
będzie z mojej obecności

Opublikowano

@Joachim Burbank

 

Odtąd:

zapłoń we mnie
iskro życia 

 

Mi nie pasuje. Bo cały wiersz sugeruje, że PL aż płonie. Myśli galopują, palące słońce i te prośby pełne energii i wigoru to wszystko mi nie pasuje do kogoś kto chciałby by iskra życia dopiero w nim zapłonęła.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Takie wołanie o życie z samego środka rozpaczy jest chyba  już decyzją.., a ona z kolei może zaprząc to "stado ogierów" i wyprowadzić na drogę spełniania się czy przeznaczenia... Poruszający wiersz. Serdecznie pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...