Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

zatrzymane w pokoju
na wiekowej komodzie
nieruchome wskazówki
nie liczą już niepotrzebnie
ucieczek i powrotów
staromodny kryształ
w milion tęcz
zamienia każdy promyk
drewniana szkatułka
zamknięta
nie wie już co 

skrywa na dnie
wysoki biały wazon
wciąż pamięta jak
pachną kwiaty
wchodzę i nic
nie chcę zmieniać

 

 

 

Edytowane przez wjola (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki:) 

również pozdrawiam :) 

dziękuję bardzo i też zdrówka :) 

i czasem radość z tego ze ktoś w ogóle zapukał do drzwi
choćby niekoniecznie najżyczliwsza sąsiadka ;)

dziękuję i pozdrawiam serdecznie :) 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ładnie, plastycznie, nastrojowo... i zastanawiająca puenta, którą odczytuje też jako: przeszłości nie da się już zmienić i świadomość tego w pewien sposób uspokaja... Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...