PARADOKSY

[WarszawiAnka]

 

 

Każdy medal ma dwie strony,

a czasami ma ich trzy;

jeśli nocne znasz lampiony,

to nieznane są ci dni;

jeśli zaś cię dzień zachwyca,

noc okrywa tajemnica.

 

Każdy kij ma końce cztery ,

a czasami ma ich pięć.

czasem dzwonią ci ordery.

czasem szybko rośnie rtęć;

to co leży dziś na dłoni

jutro znów ci przyjdzie gonić.

 

[Sekret]

To raczej nie są paradoksy. Stawiałabym na zwyczajne następstwo rzeczy, ewentualnie nieobliczalność Fortuny lub dualistyczną naturę zjawisk. Niemniej jednak w podanych przykład nie dostrzegam sprzeczności wniosków, którą można byłoby nazwać paradoksem. 

Ale wiersz całkiem ładny!

[WarszawiAnka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

"Nieobliczlnośc Fortuny" nazwałabym właśnie paradoksalną. :) Widzę jednak, że Twój poziom klasyfikacji zjawisk jako paradoksalne jest znacznie wyższy niż u Peelki - a zatem, wykazujesz się większą odpornością na paradoksalność.

Mogę tylko pogratulować. :)

 

Dziękuję za refleksje i pozdrawiam

 

 

[[email protected]]

@WarszawiAnka Tacy jesteśmy - Europa się śmieje,
                                jakby nie było... sześć zdań, pięć gardełek.

Pozdrawiam Aniu, jesteśmy paradoksalnie głupi.

[WarszawiAnka]

@[email protected] : Dziękuję za Twój głos. :)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mój wiersz ma o wiele większy zasięg - i wzdłuż, i wszerz, i w głąb, i w górę...

 

Nie zniweczą paradoksów 

długie świetlne lata,

bowiem nie jest od nich wolny

nawet rdzeń wszechświata...

 

Dziękuję i pozdrawiam

 

 

[Leszczym]

Ładny wiersz, podoba mi się. Jeśli mógłbym coś dodać to trzecią zwrotkę, ale muszę pomyśleć - może o do trzech razy sztuka?

[WarszawiAnka]

@Leszczym: Dziękuję za Twój głos. :)

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dziękuję za pozytywny odbiór, cieszę się, że sie podobało. :)

Trzecia zwrotka byłaby również mile widziania.

 

Pozdrawiam