Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zapytała mnie raz córa:

- Tato, czym jest czarna dziura?

Podrapałem się po nosie:

- To jest takie coś w kosmosie

Takie jakby gęste ciasto,

Tak skupione bardzo ciasno,

Że w jej wnętrzu wszystko znika.

Nawet światło też połyka,

A ogromną tak ma masę,

Że zarządza także czasem.

- Czasem? Czyli tak czasami

Jak prezydent Polakami?

- Nie, tym czasem najprawdziwszym,

Żył raz Einstein - taki fizyk,

On teorię stworzył taką,

Co naturę ma dwojaką.

Jest ogólna i szczególna.

Ta ostatnia to jest wspólna

Z sytuacją w naszym domu,

Gdzie po kątach, po kryjomu

Czarna dziura mieszka sobie,

Robi na złość mnie i tobie.

Rządzi czasem i rzeczami,

Co znikają gdzieś latami.

Gdy coś ci się zapodzieje,

Szukasz, grzebiesz, masz nadzieję

Znaleźć to, bo ci zależy,

A to w czarnej dziurze leży.

Do niej wszystko z czasem wpada

I tam znika, lecz jest rada

- O porządek zadbać wszędzie,

A dom dziury się pozbędzie.

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@iwonaroma

 

W rzeczy samej.

 

Merci Iwono :)

@Jacek_K

 

Dzięki Jacku. Brzmi to lepiej, ale musiałoby być "pozbędziem", a to trochę tak nie pasuje mieszać staropolszczyznę z fizyką kwantową. Jeszcze pomyślę...

Opublikowano

@Radek78

 

Ha ha. Zdarzyło mi się kiedyś studiować fizykę jądrową przez... jeden semestr. Poezji natomiast nie studiowałem :)

Opublikowano

@Radek78

 

Ale zapodaleś... Może sam się zmierzysz z tym tematem? ;)

 

Pozdrawiam. FK.

@dot.

 

Szmat materii i czasu oczywiście :)

 

Dzięki Dot.

Opublikowano

@Bogdan Brzozka

 

Dzięki Bogdanie.

A pomoże jak ktoś jest człekiem słabej wiary?

@dot.

 

W temacie zakrzywienia czasomaterii prosimy zwracać się do rządu RP :)

@[email protected]

 

Dzięki Grzegorzu.

Jest taka piosenka o pociągu do dziurek. Kończy się tak... Miałem do niej pociąg wielki: Była to dziurka od butelki :)

 

Pozdrawiam i wzajemnie.

Opublikowano

Może wtrącę tu trzy grosze,

mam nadzieję, że po nosie

nie oberwę od autora.

Chociaż uwag garstka spora.

Pierwej fakt przywołam znany,

że że prezydent Polakami,

 chciałby rządzić doskonale

- nie wychodzi mu to wcale.

 

Każdy Polak ma swe zdanie,

czasem więcej drogi Panie.

Dwóch Polaków i trzy zdania

rzecz to jest powszechnie znana.

Autorytet się nie liczy,

za to zdania zza granicy

wciąż bezmyślnie połykają

i protesty urządzają,

 

Gdyby czarna dziura w niebie

autorytet wokół siebie

miała w Polsce jak prezydent; 

koniec z niebem - tak to widzę.

Czarna dziura, choć nie duża,

działa w niebie jak odkurzacz.

Wchłania wszystko co po drodze.

Co z tym dalej zrobić może.

 

Ot w materię szybko zmenić

aby móc w czasoprzestrzeni

na wszechświata krańce przenieść

i tam tworzyć nową Ziemię.

Jeśli zaś o rzeczy chodzi:

diabeł za złodzieja robi.

Śmieje się zadowolony

gdy przykryje coś ogonem.

 

Tu autora ja przypomnę

kiedy w domu jest porządek

żaden diabeł nic nie wskóra

a tym bardziej czarna dziura

:))

 

 

 

Opublikowano

Super, z dystansem, humorem i te ziarna prawdy. Potwierdzam, że św. Antoni jest w szukaniu niezastąpiony, a moja babcia Antonina mówiła tak:

Święty Antoni Padewski,

wybranku mój królewski,

niech się stanie wola twoja

i się znajdzie zguba moja,

 

Pozdrawiam. 

Opublikowano (edytowane)

@Bogdan Brzozka

 

Znałem, ale dzięki za przypomnienie :)))

 

@Jacek_Suchowicz

 

Bardzo trafny ten odkurzacz, no i puentka :)

 

Dzięki Jacku. Pyzdra.

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku, Za mną chyba Antoni nie przepada, bo robi mi kawały. Zazwyczaj, gdy czegoś szukam, to znajduję to, czego szukałem kiedy indziej. Ale dobre i to :)

 

Pyzdra.

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Brawo za pomysł i wykonanie, Franku! Oby więcej takich mądrych i zabawnych tekstów (nie tylko dla dzieci)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Co sądzisz o podziale na strofy dla większej przejrzystości...?
Pozwoliłam sobie poblokować Twój wiersz w czterowersy i pozmieniać  trochę w dwóch powstałych zwrotkach. Nie traktuj tego proszę jako narzucania mojej wizji, a luźne uwagi.

 

2.
Takie jakby gęste ciasto,
Tak skupione bardzo ciasno, 
Że w jej wnętrzu wszystko znika. / (kłócą tu się podmioty: ciasto=ono - dziura=ona
Nawet światło też połyka.
=>
/Takie jakby gęste ciasto,
a skupione bardzo ciasno.
W jego wnętrzu wszystko znika.
Nawet światło też połyka./

5.
Jest ogólna i szczególna.
Ta ostatnia to jest wspólna
Z sytuacją w naszym domu,
Gdzie w kącie, gdzieś po kryjomu  =>/gdzie po kątach, po kryjomu/

 

A dla dzieci polecam przy okazji trylogię "Jerzy i kosmiczne przygody" napisaną przez  Lucy Hawking we współpracy z ojcem. W t. I ("Jerzy i tajny klucz do Wszechświata") autorzy w bardzo przystępny sposób objaśniają  temat czarnych dziur.
Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

@opal

 

Dzięki Moniko.

Wierszyk ma 32 wersy. Jest łatwy do rozbicia, ale... wychodzi za dużo przerzutni, więc tymczasowo postanowiłem go scalić. Być może go jednak porozbijam na atomy :) Z tym podmiotem się zgadzam, ale tak mi to jakoś ładnie brzmiało i liczyłem, że nikt nie zauważy. A tu masz chłopie naleśnik :). Kąty przerabiam od ręki :)

 

Pozdrawiam. FK.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 ... lustro  przygląda się z ciekawością  myśli bawią kolorami  słów których  nie trzeba wypowiadać olśnione oczy płoną  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • Bardzo dobrze rozpisałeś ten wiersz na dwa bieguny - codzienność ludzi, którzy ledwie wiążą koniec z końcem i przepych, w jakim żyją elity rządzące.  Światem rządzi pieniądz - to jest tak banalne, że przestaliśmy już zastanawiać się, co to naprawdę oznacza. Człowieczeństwo w tej rzeczywistości jest niczym, w rzeczywistości, w której tyle jesteś wart, ile ktoś zapłaci za Twoje zasoby (szef, korporacja, państwo). Inaczej zasadniczo nie masz prawa żyć. Współczesna, oparta na globalnych rynkach finansowych, gospodarka ogólnoświatowa, skazuje miliony ludzi na egzystencjalny śmietnik. Jednocześnie mała grupa posiada tyle dóbr, że nie byłaby w stanie tego skonsumować, nawet żyjąc nie 100, ale 1000 lat. Ostatnio coraz więcej mówi się o trendzie w polityce społecznej, który zakładałby sytuację, w której każdy otrzymywałby od państwa minimalny dochód zapewniający przetrwanie. Rzecz do rozważenia, tym bardziej, że miejsc pracy nie będzie przybywać. Rewolucja przemysłowa zlikwidowała miliony miejsc pracy fizycznej (w fabrykach, itd.), obecnie AI zlikwiduje także miliony miejsc pracy umysłowej. Co wtedy z masami zbędnych ludzi, za których możliwości pracy nikt nie będzie chciał zapłacić? Dlatego minimalny dochód gwarantowany to coś, co koniecznie trzeba wprowadzać coraz szerzej. Inaczej przewiduję nasilenie wojen na świecie. Zlikwidują przeludnienie, na wojnach łatwo się wzbogacić, a walki zagospodarują nadmiar niepotrzebnych ludzi. Jest też szansa, że na skutek działań wojennych (np. użycie broni nuklearnej, czy innej, mającej skutki globalne) cofniemy się do czasów, gdy znów ludzkie ręce i umysły będą miały swoją uczciwą cenę. Na pewno obecnie rządząca opcja polityczna nie będzie jednak wspierać polityki socjalnej. Ale przecież odsunęliśmy od władzy nienawistnych pisiorów, więc dlaczego "śniadanie jemy z poczuciem winy"? Toż w uśmiechniętej Polsce zamiast "mijać się jak duchy z rachunkami w oczodołach", mamy się uśmiechać. A dzieci, ogrzewające się przy rysunku słońca, przynajmniej nie będą musiały cierpieć o o wiele bardziej traumatycznych katuszy na lekcjach religii.
    • @Migrena nie nie jestem, ale dzięki
    • @Migrena  Biedańsk się rozrasta. Przeprowadzki do miasta biedy nie da się zaplanować- i wysiada się w nowej rzeczywistości, i kogo zapytać o drogę? I są ulice- Bezradność, Bezsenność, Bezsilność. I nigdy nie wiadomo kiedy się tam trafi. I jest umieranie na raty. Dobry wiersz.    
    • fajny pomysł i ładne   dusza podąża za swoim wiatrem co ją unosi po nieboskłonie nie jest przypadkiem żadnym latawcem czuje rozumie uczuciem płonie   gdy postępujesz uczciwie godnie wiatr ją otula pieści dobrocią a będąc z nim jak w szczęściu tonie wzlata nad ziemię bardzo wysoko :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...