Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie było mnie tam
i nie ma mnie tu
jestem jak słońca żar
płomiennym spojrzeniem
spalam przestrzenie
i zwalam z nóg
jestem jak mróz
lodowym westchnieniem
zamrażam wodę
i wciągam pod lód
kreuję i niszczę
jak chcę
a Ty?

Opublikowano

Żyto, wiatr, las i bezcenny czas za darmo. To mój teatr. I odrobinka prozy.

Odwróciła deskę na drugą stronę, pierzchły pająki i przeczytała w słojach hasło niezrozumiałe. Dopóki nie odłożyła ręki w kieszeń, gdzie powstał mały wszechświat z paragonów, pomyślała,że coś widziała.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...