Jesteśmy (już) cichsi

[duszka]

 

 

tylko czasem jakiś śmiech

gdzieś wybucha

z przekory

pęka

jakiś gniew

a ty

lotem

niskim drapieżnym

 

nad nami wciąż krążysz

 

 

 

 

.

Edytowane 2 Listopada 2020 przez duszka (wyświetl historię edycji)

[duszka]

@Niewygodna @Radosław @Joachim Burbank @joanna53 @Deonix_ Serdecznie Wam wszystkim dziękuję! :) :) :) :) :)

[duszka]

@Dag  Inspiracją (tą nas wszystkich mniej lub bardziej od poczatku roku dreczącą) była pandemia, ten maleńki, niewidoczny, ale drapieżny wirus... Ostatnio nasiliły się we mnie świadomośc i odczuwanie tego stanu i stąd ten wiersz. Pisanie przynosi ulgę :)

 

Dziekuję Ci za zainteresowanie i Tobie też miłego wieczoru :)

 

[jazzkółka]

@duszka Można odczytywać na różne sposoby

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A my coraz cichsi i (sobie) dalsi...

Pozdrawiam serdecznie

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Cieszę się z tych "róznych sposobów"! Przekonałam się, że takie maleństwa muszą bycć konicznie otwarte, żeby mogły w wyobraźni czytelnika "rosnąć" :) Dziekuję Ci i również serdecznie pozdrwiam :)

 

@karuna dziękuję Ci za miłą obecność i pozdrawiam :)