Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pisać o tym co ważne palić znicze
zamknięte nekropolie przeniosły się do babskich macic 
na ulicach transparenty z napisem wypierdalać 
są/stanowią/jednoczą

 

kobiety jedzą ziemię (i nie ma to nic wspólnego z picą)
w zarodku usypują kurhan wystawione na podobieństwo 
(żywych trumien nikt tak dobrze nie reklamował)

 

producent jest fanatykiem wwierca w głąb unikatowe słoje
burzy integralność a w nas rozwija się anomia i nikogo
nie stawia to w dobrym świetle

Opublikowano

Gdyby spojrzeć na dekady wstecz, jakże często mieliśmy.. stan podwyższonego ryzyka...
Piszmy o tym, co nas dławi, to co w nas i obok nas... i chyba zawsze zaboli rozpadanie się powszechnie 
przyjętych norm i więzi, bo my sami nie zawsze o nie dbamy, włącznie z tzw. górą....
a to, nikogo nie stawia w dobrym świetle. Powtórzę za opalem (ach, to kobietka), mocna treść, na czasie

i ciągle aktualna, jeśli chodzi o... anomię.

Pozdrawiam.
 

Opublikowano

Dobry tekst,

choć to co się dzieje wg mnie klei i jednoczy, a nie rozwala. Od kilku lat rozwijały się grupy wsparcia, biznesowe czy integrujące tylko kobiety. Tak jakby potrzebowały one szczególnej pomocy, współtowarzyszenia w rozwoju. Ten proces ma swoje ukoronowanie, w walce o wspólny cel. bb

Opublikowano (edytowane)

Oczywiście Beatko, że klei i jednoczy i o tym pomiędzy pierwszą a drugą strofą.

Kto się ma zjednoczyć, ten się zjednoczy.
Natomiast społeczeństwo zawsze było jest i będzie podzielone, zwłaszcza w obliczu takich protestów. Po prostu się różnimy, a jeśli jeszcze jest taki "producent" co nic tylko skłóca, podburza i nawołuje do sporów, to nic dodać nic ująć. Zawsze ta integralność będzie osłabiona. Są ludzie, którzy nie potrafią samodzielnie podjąć żadnej decyzji i właśnie taki producent jest im potrzebny. Pozdrawiam serdecznie. 

 

Dziękuję wszystkim za przeczytanie i podzielenie się słowem. Pozdrawiam. 

Edytowane przez tetu (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
    • @MIROSŁAW C. Bardzo dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...