Odkryte miasto

[Gabrys]

Mapa wędrówki mojej  mam w sercu
jestem tam gdzie mnie zaprowadziło
pokazało mi nowe miasto
w którym chcę na dobre zostać

Domy z cegieł które mają duszę
wesołe pokoje uśmiechają się do mnie
każdy kolor inny jakby ściągnął z nieba tęczę
zaś poduszki w kwiaty chcą bym sypiał dobrze

Moje serce którego zawsze słucham
dlatego idąc za jego głosem wiem że nie zabłądzę
i oto dowód bo znalazłem się w cudownym mieście
i pewno skończę swą wędrówkę na mapie mojego serca

Ale póki co jeszcze ciebie wpuszczę
podzielę się z tobą odkrytym miastem
będziemy mieszkać w kolorowych pokojach
również razem zasypiać mając poduszki w kwiaty

I zlecą się motyle myśląc że to łąka
i będzie dobrze umrzeć
zapominając o zwyczajności

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane 31 Października 2020 przez Gabrys (wyświetl historię edycji)

[duszka]

Piękna wizja....  A może rzeczywistość - ta wewnętrzna. Łagodność i piękno jej wyrazu wprost koi, przynosi ulgę, pociesza...

 

Drobne poprawki: może na poczatku "Mapę mojej wędrówki mam w sercu" (żeby nie powtarzać "mojej i "mej"), w trzeciej zwrotce pierwszy wers - "którego" (zamiast "które") i w czwartej zwrotce na poczatku - "póki".

 

Pozdrawiam :)

.

Edytowane 31 Października 2020 przez duszka (wyświetl historię edycji)